تو که حامی رویای ستاره ها شدی
در شبهای دردناک شک
تو نمیدانستی عمق این خواهش را
و من هم نخواستم بدانم
فاصله حقیقت با آرزوی ماه را
یک بی تفاوتی مشترک بود و حال
یک سوءتفاهم
یا یک ناامیدی مشترک
تو ناپدید میشوی درغباریک شب بارانی
و من که آن را خواستم
دنبال تو میگردم هنوز
حمایت تو مسخره میکند ضعف مرا
عشق تو میجوید ریشه قدرت را
آیا باید از هر دو وداع کرد
از زمان تا زمان
قدرت وضعف میابند درد و رنج
همین یک سوءتفاهم فقط
—
به عمق سیاهی خیره شدم
و قلبم را سیاهی شب گرفت
به قلب تنها نباید اعتماد کرد
زیر شکنجه فکرهای مخدوش
به انزوا میرود و حقیقت را میگوید
در انتظار تو
زمان چه آهسته میخرامد در تنگنای تشویش
دگر چه کسی حامی رویای ستاره ها میشود
اورنگ
Sept 2012
