به دوران_ خوش و شاد_ جوانی
مرا دوشیزه ای ، شد یار_ جانی
نگاه اش ، یک شهاب گرم و گیرا
لب ا ش ، همچون شراب_ ارغوانی
رخ ا ش ، زیبا و بی همتا به دنیا
تبسم ، شیوه ی او جا و د ا نی
تن ا ش ، گلبرگ صبح_ آ شنا یی
دل ا ش ، دریای صا ف_ مهر با نی
سخن هایش ، فصیح و نغز و شیوا
که روحانه و جا نا نه ، معا نی
صد ا یش ، یک نوای عاشقا نه
طنینی ، چون ند ا ی آ سما نی
و کارش ، یک جهان ا فسونگرانه
به عرش_ دلر با یی ، دلستا نی
و او یک چند، درهمسایگی بود
که تا آمد جد ا یی ، نا گها نی
جوانی ، کوچه باغ_ زندگانی ست
دریغا ، ای جوانی ، ای جوانی
دکتر منوچهر سعادت نوری
بر گرفته از مجموعه سروده‌های زنجیرها
