رهبران دیوانه و ابله
در دورانی که رهبران برجسته کشورهای بزرگ در پی آسایش و راحتی و بالندگی مردمان خود هستند. و هر چهار سال خون تازه ای در رهبریت جریان پیدا میکند و رهبر و یا رییس جمهور قبلی با احترام رییس جمهور تازه وارد کنار میرود وحتی او را رهنمایی و یاری میکند در کشورهای در حال پیشرفت رهبر دو دستی و چهار چنگولی مثل کنه به تخت ریاست و وزارت چسبیده است که گویی ارثیه اجدادی او است. وی که قبل از ریاست یک فرد معمولی و بینوا بوده است حالا چنان مست قدرت و شوکت و شهوت و احترامات فایقه شده است که حاضر است جان حتی خودش را هم سر نگهداری قدرت کاذب خود بگذارد.
وی با دزدی و هیزی و جنایت و خیانت میخواهد با تکیه بر باورهای مذهبی مردمان ساده دل همچنان قدرت و ثروت انبوه خود را حفظ ذخیره و زیاد کند. در حالیکه در کشورهای صنعتی هر چهار سال یکبار رییس جمهوری انتخاب میشود در کشورهای در حال توسعه رییس جمهوری هم مثل پادشاهی دیکتاتوری است و برای مادام عمر میباشد و پس از پدر این شغل در خانواده او باقی میماند و به پسر و خاندانش به ارث میرسد.
مردم فکر میکنند که با به زیر کشیدن یک دیکتاتور به آرمان شهر خود خواهند رسید و به دمکراسی پناه خواهند برد و حرمت آنان حفظ خواهد شد. نه اینکه یک دیکتاتور ملایم را با یک دیکتاتورخشن و دیوانه عوض کنند.
دیکتاتوری که تنها احترام و کمی ثروت میخواست و شاید برای مردم هم کمی دلسوز بود حالا با دیکتاتور خون آشام عوض شده است که از کشتن و غارت و قتل هیچ واهمه ای ندارد. برای مدتی بیشتر طعم دست بوسی و پا بوسی را بیشتر چشیدن و به کرنش های ابلهان دیگری گوش فرا دادن و سایه خدایی را حسی کردن هم چشمان او را کور کرده و هم گوشهایش را ناشنوا ساخته است و هم دیوانه گی مغزش را هم از بین برده است. او که خود را در مقامی سایه خدایی و یا شاید در فکر علیل خود خود خدا میدیده است حالا به بحران روبرو شده است.
مردکی که تا دیروز هیچ نداشت حالا به میلیارد ها دلار هم قانع نیست مردکی که در اثر گذران روزگار یک بار باز شاهی بر سرش نشسته و سالها فرمانفرمایی کرده است و چهل سال پادشاهی کرده حالا حاضر نیست که مقام را به دست بهتران و جوان تران بدهد. ایکاش که باز شاهی هیچوقت روی سر این ابله دیوانه نمی نشست.
مردک گدایی که چشمانش به دستان مردم بود که بوی خمس و زکاتی و صدقه ای بدهند. حالا با داشتن میلیارد ها دلار و یورو ثروت هنوز هم حاضر نیست که دست از کار بکشد و بازنشسته بشود وی را بایست با هزینه ای بسیار سنگین و کشته شدن هزاران جوان بی گناه از تخت سروری و رهبری پایین کشید.
ایکاش که دیکتاتور ها کمی هم عقل داشتند و حاضر نمیشدند که خودشان و فرزندانشان و خانواده شان و مردم دیگر با به کشتار گاه ها بفرستند برای اینکه به زور سر نیزه بخواهند مدتی بیشتر حکومت کنند شما از حکومت چهل ساله چه کم داشته اید که حاضر به تحویل آن نیستید. شما که بقدر کفایت دزدی و غارت کرده اید. آیا حرص و طمع و غارتگری شما پایانی ندارد.
مردان کشته شدند ویا شهید گردیدند. زنان آنان به تن فروشی روی آوردند. کار و پیشه ای به آن زنان بی گناه معرفی نشد. آنان برای سیر کردن خود و گذراندن زندگی به خود فروشی روی آوردند. آنان که بی پروا بودند به این جرم که زورکی به آنان تحمیل شده بود سنگساران شدند. جوانان مایوس و ترسو که قدرت مقاومت نداشتند و جنگندگی خود را از دست داده بودند. در اثر یاس و بیکاری و هراس از شکنجه و زندان به دامان اعتیاد پناه بردند تا خود را فراموش کنند. تحصیکرده های دنیای سوم به سبب ابلهی رهبران در کشورها ی پیشرفته به ظرفشویی و کارگری ساده تن در دادند.
رهبران خود خواه و ابله چون کنه به تخت ریاست چسبیدند. بطوریکه هم چنان کنه جدا کردنشان از پوست با پوست بدن کنده میشوند. این خاصیت کنه است.
مثل اینکه شما مرد گدایی را بخانه خود راه دهید که شما را کمک کند و از ثروت و کار شما هم استفاده کند و لی همان مرد شما را زخمی و از کار افتاده کند به ثروت و خانواده شما تجاوز نماید. و آخر سر خانه شما را آتش بزند. ایکاش که مردک گدا را هرگز بخانه خود راه نمیدادید. او جواب دوستی و مهربانی شما را با جنایت و خیانت داده است. شما که هرچه داشتید به زیر پاهایش ریختید و او همه را برداشت و خود شما را معلول کرد و به فرزندانتان هم تجاوز کرد.
ایکاش که مرد گدا کمی هم شرف و انسانیت داشت ولی او یک بی شرف و یک دیوانه شده بود.
