در بخش نخست اين مقاله منظور از اصطلاح “ايذاء دينى” را با ذكر مثال هايى توضيح داديم و ديديم كه چه طيف وسيعى از اعمال

در ظاهر دو علت براى ناكاميابى “سكولاريزم” در ايران به چشم مى آيد. نخست، خود سكولارها بر آنند كه علت ناكامى آن ها تراكم قدرت

مصطفى تاجزاده در پى تحمل چندين ماه بازجويى پس دادن در زندان هاى مخوف جمهورى اسلامى متن شجاعانه و كم نظيرى منتشر كرده است كه

در اين نوشته با الهام از مقوله و جايگاه نفرت در مناسبات اجتماعى در جهان غرب، اين نگاه عرضه مى شود كه نفرت-گرايى از مشخصه

بر حسب ظاهر و از روى شناسنامه شكى نيست كه اكثر قريب به اتفاق مردم ايران مسلمان اند و در اين نوشتار هم منظور ما

اخيرا يكى از نونديشان مذهبى ادعاى بى اساسى كرده بود مبنى بر اين كه در يك رفراندوم آزاد نيمى از مردم ايران همچنان به جمهورى

صدور بيانيه ى ده ماده اى با امضاى پنج روشنفكر مذهبى هم جاى شكر و خوشوقتى دارد و هم مايه ى نگرانى و شكايت تواند

توضيح ضرورى: در اين نوشته عالم سخن ما ايرانيانى هستند كه به “اقليت هاى مذهبى” تعلق ندارند و بنابراين از سوى رژيم فعلى ايران “مسلمان” به

در نوشتار پيشين مفهوم “ايذائ دينى” را معرفى كرده و به شكل گذرا بعضى مصاديق آن را برشمرديم. با توجه به گفت وگوهايى كه در

I recently wrote a Persian piece, the main goal of which was to identify and expose a general unpleasant phenomenon that dominates and to a

The following grew out of an attempt to address an issue raised by a reader of my previous post in this blog. I was first

A rather dense article of mine (in Persian) is now published on this site: http://iranian.com/main/2009/aug-14 I would like to give an outline of the main

بهشت آنجاست كآزارى نباشد كسى را با كسى كارى نباشد (اين مقاله در دو بخش منتشر ميشود. در بخش نخست به طرح مسئله ميپردازيم و