امروز چشم تهراني­ها به روزنامه­ي خورشيد روشن شد! نمي­دانم فقط بخت ما پايتخت­نشينان بلندست كه نخستين شماره­ي اين روزنامه را ديديم يا ايرانيان ديگر هم

خب هر كسي مي­داند كه دولت آمريكا از آغاز هم با گشايش چنين دفتري در ايران، مشكل نداشت. حالا بايد پي­گير پرسش­هاي ديگري شد. مثل

به نظرم، سرود بسيار زيبايي­ست. اما اي كاش خانم­هايي كه آن را اجرا كرده­اند، به جاي لحني غمگين، لحني حماسي مي­داشتند. البته شايد اشكال از

راستش به هيچ وجه نمي­خواهم درباره­ي اين فيلم، چيزي بنويسم. تنها مي­خواهم شگفتي خودم را از نشان دهم كه انتخاب­كنندگان اين فيلم، با چه ملاك

Santouri has only been screened once in Iran. Ministry of Culture and Islamic Guidance has forbidden public representation of it. Of course, anybody can find

During the past thirty years, authorities in Iran haven’t been able to find any allies among neighbors or the other Islamic countries in the Middle

يكي از دوستانم، سرانجام با چهار سال تاخير به سربازي رفت. همين، بهانه­اي شد تا اين يادداشت را درباره­ي سربازي بنويسم. پيشتر، اين يادداشت، در

دوازده و يا شايد سيزده سالم بود كه كتاب سه قطره خون را در ميان كتاب­هاي خواهرم يافتم. پيش­تر درباره­ي صادق هدايت، خيلي چيزها شنيده

It is very important to pay attention to what we can call it Historical Context. As you know, Islam has more than one billion followers