بیش از 12 سال پیش وقتی گوگوش، محبوب ترین خواننده تاریخ موسیقی  پاپ ایران،  سکوت 21 ساله اش که با جریان انقلاب در ایران آغاز

یادم می آید ده یا یازده ساله بودم که مدتی در طبقه چهارم یک ساختمان در محله قدیمی باغشاه زندگی می کردیم. اطاقهای متعدد این

«ایران درودی نقاش لحظه های اثیری» نام چهارمین فیلم از سری فیلم های «هنرمندان برجسته ایرانی» ساخته بهمن مقصودلو، فیلمساز و تهیه کننده ساکن نیویورک

اجرا با موسیقی شاهرخ یادگاری و نوای «بیدارباش» یک ساز ناشناخته و شاید هرگز شنیده نشده باستانی آغاز می شود که سکوت های شمرده شده

بابی توی آینه دکان کوچک سلمانی به خودش نگاه می کند و دستی روی سرش می کشد. موهای کوتاهش مثل مخمل سیاه روی پوست سرش

«دربنارس، سرهرکوچه چراغی ابدی روشن بود..» (سهراب سپهری) ریکشا به سرعت از میان دود و پشه به جلو حرکت می کند. پاهای لاغر مرد آفتاب

From Firoozeh Khatibi’s travel diary, “Safarnameye Brazil”: “ایمانژا” Imanga بعد از ظهر شب سال نوی میلادی 1985 زیر چترهای سفید و آبی در کافه ای