من کی باشم که بخواهم برای یک دختر بالغ و عاقل و باهوش مثل گلشیفته‌ی فراهانی تکلیف تعیین کنم که چه کند یا نکند، چه

تا حالا فکر کردید که چرا اسراییلی‌ها و دنباله‌های آمریکایی‌شان از بزرگترین طرفداران و حامیان تئوری‌ مقاومت بدون خشونت هستند؟ بخصوص آنهایی که از هند

«با آنها حرف بزنید، ولی با هدف براندازی‌شان.» این جمله‌‌ای است که عباس میلانی، یکی از مسوولان اصلی پروژه‌ی براندازی از داخل که به حزب

Marjane Satrapi’s film, Persepolis must have made George Bush and his new ally, Nicolas Sarokzy, quite happy. After all, despite Satrapi’s rhetoric against the two

دیشب بالاخره پرسپولیس مرجان ساتراپی را در سینما دیدم. ولی راستش به نظرم تأثیر مخرب این فیلم بر روی افکار عمومی آمریکا و اروپا از

من از زمان دبیرستان خیلی خوره‌ی سینما و نقد سینما بودم و بجز «دنیای تصویر» و «فیلم»، مجله‌ی آوینی یعنی «سوره» را، بخصوص مطالب سینمایی‌اش

خانوم، آقا خیلی حواسمان را باید امسال جمع کنیم. حرام‌زاده‌های آمریکایی قرار است جنگ مذهبی و نژادی در ایران راه بیندازند. به آدم‌هایشان پول بدهند

قرار است سوار هواپیما شوید. در نتیجه باید از قسمت بازدید بدنی امنیتی و دستگاه‌های بمب‌یاب و فلزیاب فرودگاه رد شوید. همه‌چیزتان را درمی‌آورید و

If you are a Jewish Iranian, living in the U.S. from the age of 6, it is very likely you don’t like Ahmadinejad. So of

At the height of the Iranian revolution in the winter of 1979, French philosopher, Michel Foucault, described what he was seeing in Tehran as “perhaps

سرمای این روزها و شب‌های ایران خیلی‌ها را دارد اذیت می‌کند و متاسفانه راه حلش هم زیاد آسان و فوری نیست. (وزیر نفت برای اولین

از من می‌شنوید هرجا که دیدید دارند تجلیلی از واسلاو هاول، رییس جمهوری سابق چکسلواکی، می‌کنند حواستان را جمع کنید. چون او چند سال است

چند تا فیلم این چند وقت دیده‌ام که می‌دانم هرگز فرصت نخواهم کرد درست و حسابی راجع بهشان بنویسم. ولی چند خط را می‌توانم، به

راستش نامردی است اگر درباره‌ی اتهاماتی که کهیان چند روز است با بی‌انصافی و بی‌احتیاطی محض به یک سری از آدم‌هایی که با آنها مخالف

Last week, Akbar Ganji received the annual award from Rights and Democracy (or International Centre for Human Rights and Democratic Development), a Canadian government-funded organisation

گزارش جامعه اطلاعاتی آمریکا از این به‌موقع‌تر امکان نداشت منتشر شود و من پشت آن متخصصان اطلاعاتی ضدبوش و ضد حمله به عراق را می‌بینم

یکی از بزرگترین درس‌های زندگی من در تجربه‌ی یکی، دو سال اخیرم، بخصوص در دربافت‌های تئوریکی که در این سه ماه ناقابل از کلاس‌های تئوری

I beg to say that the main premise on which Sadeq Saba’s new analysis is built upon is just false. In his piece about the

ظاهر حرف‌های اخیر شیرین عبادی (که انگار در لندن و واشنگتن بیشتر طرفدار پیدا کرده تا در همان تهران) درباره‌‌ی صلح‌دوستی خیلی قشنگ است، ولی

Mehdi Khalaji, an Iranian ‘expert’ at the Washington Institute for the Near East Policy (WINEP) has now officially filed a libel and defamation lawsuit against

Someone please tell me if Robin Wright is a journalist or Haleh Esfandiari’s PR manager. How dare she can get away with such a that

Reports on an increased possibility of a US attack on Iran are raising some serious concerns. But I don’t think it is anything but a

موقعی که داشتم برای فکر و طراحی می‌کردم، یکی از بزرگترین تاکیدهای مهدی جامی این بود که طراحی تازه هیچ شباهتی با «روز» نداشته باشد.

On a sunny day in Washington, DC, my imaginary American scholar, Hannah Esfandiari, was sittining in her Kalorama-located house, opening a letter she had just

I know speaking against Haleh Esfandiari is like suicide these days. After all, with the help of her mostly American and Iranian neoliberal allies (especially