Souri

جای پایت بر دلم باشد هنوز

Daneshjoo

جای پایت بر دلم باشد هنوز

وعده گاهت منزلم باشد هنوز

غرقه ی دردم که پیشم نیستی

خاطراطت ساحلم باشد هنوز

That's good

See, my blog helped you to find your old poem, and your poem made my blog rich and more  beautiful, Orang jan. I'm glad you found it. This is so sweet and nice poem.

Merry Christmas and Happy New Year to you and the (big) family .

I'm sure you guys are having a great time over there. Jaye ma ro khali konid :0)

چ

چند نت معلق در هوا

زبانی نا آشنا

آهنگی با قلب آشنا

چه میگفت

از درد یا جدائی

از خلق یا نداری

یارم گفت سخن از عشق بود

تو کجائی

شاعر این آهنگ که بود

خسته از که بود

از چه میکرد ناله

از زمین بود یا ز افسانه

از این همه درد چه ماند

چند نت معلق در هوا

آهنگی با قلب آشنا

اورنگ    Mars 2008

Souri Jan,

Thanks to your Moshareh blog, I've found this one which I forgot  to post in my blog when I wrote it 2 years ago !.

امید هیچ معجزی ز مرده نیست .....

...................

.............

چنان نشسته کوه درکمین دره های این غروب تنگ
که راه, بسته می نمایدت
زمان بی کرانه را

تو با شمار گام عمر ما مسنج
به پای او دمی ست این درنگ درد و رنج
به سان رود
که در نشیب دره سر به سنگ می زند
رونده باش
امید هیچ معجزی ز مرده نیست,

زنده باش

هوشنگ
ابتهاج

چو شبروان سرآسیمه ، گرد خانه مگر

چو شبروان سرآسیمه ، گرد خانه مگرد
تو خود بهانه ی خویشی پی بهانه مگرد
تو نور دیده ی مایی به جای خویش در ای
چنین چو مردم بیگانه گرد خانه مگرد
تویی که خانه خدایی بیا و خود را باش
برون در منشین و بر آستانه مگرد
زمانه گشت و دگر بر مدار بی مهری ست
تو بر مدار دل از مهر و چون زمانه مگرد
چو تیر گذشتی ز هفت پرده ی چشم
کنون که در بن جانی پی نشانه مگرد
بهوش باش که هرنقطه دام دایره ای ست
تو در هوای رهایی درین میانه مگرد
کمند مهر نکردی ز گیسوان بلند
دگر به گرد سر من چو تازیانه مگرد
تو شعر گمشده ی سایه ای ، شناختمت
به سایه روشن مهتاب خامشانه مگرد

 هوشنگ
ابتهاج

Starting with چ

چو خواندی بر کف دست بنی آدم خط رنج و خط غم را
چو دیدی بر سراسر تاق گیتی نقش درهم را
به دلداری صلا دادی
اگر غم لشگر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم
بیا ای پیر روشن بین
دمی بر چشم من بنشین
نگه کن ترکتاز لشگر غم را
به خون غلتیدن ساقی
به خاک افتادن عشاق عالم را
به فرش گل جهان می خواستی در بزم و پایکوبی
فلک را سقف بشکستن
ستاره ز آسمان روبی
رسنهای زمان را تار بگسستن
به طومار زمانه طرح نو بستن
دگر بنگر سیه پوشان
پریشانان می از خون دل نوشان
شکسته پر و بالان قفس این دورپروازان غمگین بین
فتاده پهلوانان را دگرخواهان این نظم بدایین بین
ببین این برگریزان وفا وین فصل ماتم را
ببین بر دامن گل خون شبنم را
اگر مرد خراباتی
جهان خونین خرابات است
چه می پرسی ز میخانه زمین غمخانه خوف و خرابات است
شرابی نیست شمعی نیست جمعی نیست
درین خمخانه مرگ سنگدل ساقی است
نه یاری نیست
رفیق غمگساری نیست
از اینباغ و از این بستان
بسی تابوت گل با کاروان رفته ست
پریشان خاطری مانده ست و یار مهربان رفته ست
تهمتن رفته از شهنامه و اینجا
به چشم بسته هر سهراب بیند خواب مرهم را
بیا چشمی به سوگ رفتگان تر کن
بیا از برگ سوزان شقایق باز هم برگی به دفتر کن
غزل نبود اگر اینه دارد عشق و زیبایی
غزل چون خانه های ما سیاه است و پر از آه است و درد ناشکیبایی
خوشا شعر تو شوری و شیدایی
خوشا شعری که در نوآفرینی مردمی می خواهد عالم را و آدم را
بیا حافظ تو ای باقی
به رحمت شو مرا ساقی
که تنها مانده ای از بی شمار عاشقانم من
رسول مردگان نابهنگام جهانم من
به دلداری فرود آ از فراز شب
به غربتگاه من با من بساز امشب
وز آن باده که خون آفتاب و تک می نابی
از آن باده
که تا برگیری از جان هول رستاخیز گهگاهی می آشامی
بده جامی که یک ره بشکنم غم را و آنگه درکشم دم را

سیاوش
کسرایی

Bah bah! Daneshjooye aziz!

Very nice! Where have you been yesterday? I was desperately looking for a poem with "Se" .........

You are really very talented. More power to you.

ثروتی نیست مرا تا که به پایت ریزم

Daneshjoo

ثروتی نیست مرا تا که به پایت ریزم

دامنت نیست بدستم که در آن آویزم

کرده در بند دلم زلف شکن در شکنت

نتوانم که از این چین و شکن بگریزم

Jim az Hafez (again)

جز آستان توام در جهان پناهی نیست

سر مرا بجز این در حواله گاهی‌ نیست

عدو چو تیغ کشد من سپر بیندازم

که تیغ ما بجز از ناله ی و آهی نیست

چرا ز کوی خرابات روی بر تابم

کزین بهم بجهان هیچ رسم و راهی‌ نیست

زمانه گر بزند آتشم به خرمن عمر

بگو بسوز که بر من ببرگ کاهی نیست

غلام نرگس جمّاش آن‌ سهی سروم

که از شراب غرورش به کَس نگاهی‌ نیست

مباش در پی‌ آزار و هر چه خواهی کن

که در شریعت ما غیر ازین گناهی نیست

عنان کشیده رو اِی پادشاه کشور حسن

که نیست بر سر راهی‌ که داد خواهی نیست

چنین که از همه سو دامِ راه میبینم

به از حمایت زلفش مرا پناهی نیست

خزینهٔ دل، حافظ، بزلف و خال مده

Wow!! Thank you

Orang jan: What a beautiful poem. It a blessing, every morning when I come to the blog and see a beautiful poem of yours, posted here. thank you so much.

Anahid jan: That is a very great poem of Hafez, isn't it? I'd planed to post it today. You are faster than me! Thank you so much. Please do come back and post some of you own poems too.

این هم «جیم» از حافظ

جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید

هلال عید در ابروی یار باید دید

شکسته گشت چو پشت هلال قامت من

کمان ابروی یارم چو وسمه باز کشید

جوانی ج

جوانی کجائی

رفتی با سرعت

بدنبال حسرت

از پنجره قدغن جهنم

قسم خوردی تا مرگ

که همدرد باشی و همرنگ

با که قرار داشتی

در جاده سر پیچ

با سرنوشت هیچ؟

جوانی کجائی

کجا رفتی

که یادت بخیر

//iranian.com/main/blog/orang-gholikhani-13

سورى خانم اين هم شعرى با ث براى شما

As I said, I am a starving poet. This is a love poem that I wrote for a software engineer, Soraya that goes to Iran every year. It is a mix of tender feelings and software helpdesk support

چشم - اینهم ر به استقبال آخرین شعر نازی خانم

راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

  شعری بخوان که با او رطل گران توان زد

بر آستان جانان گر سر توان نهادن

  گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد

قد خمیده ما سهلت نماید اما

  بر چشم دشمنان تیر از این کمان توان زد

Yes, I saw it , thanks

Any other poem? Please do post them here, you are very welcome.

Sorry, but we just crossed comments. The C poem was just posted

see my last comment ...

Oh, your poem is here now

I  changed my my post, then.

Thank you so  much for this beautiful poem.

Who said that one? Is that your?

سوری خانم - اینهم شعر با ث

ثمر عشق چو در باغ دلم ریشه فرو برده ز نو

 گرچه نوخیز نهالیست ، سراپا شکر است

Hello Souri and Nazy khanom - may I join you?

Shazde offers some green tea and Kermani dates, to the ladies ...

loooool, I love you Nazy jan

I loved your idea, loved your poems and love you so much!

Thank you for doing Enghelab agianst that "khabis" SE seh noghteh :)

I laughed my head off!

Jim, was for tomorrow, but I'm grateful you made us get rid of that SE seh noghteh !

Dear friend: Please don't become lazy, look still for that Se seh noghteh until tomorrow, along with your beautiful poems beggining with Jim.

thanks

باز هم جهان

جهان و هرچه درو هست سهل و مختصرست

ز اهل معرفت این مختصر دریغ مدار

کنون که چشمه قندست لعل نوشینت

سخن بگوی وز طوطی شکر دریغ مدار

خوب، مثل اینکه امروز کسی نیست با من انقلاب کنه!  من باید برگردم سر کارم. سوری جان ببخشید که از هول مشاعره با نام کاربر غیر رسمی خدمت شما رسیدم!  من همان خودمم، ارادتمند، نازی کاویانی!   روز خوبی داشته باشی دوستم.

جهان

جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید

هلال عید در ابروی یار باید دید

شکسته گشت چو پشت هلال قامت من

کمان ابروی یارم چو وسمه باز کشید

جان

جان بی جمال جانان میل جهان ندارد

هرکس که این ندارد حقا که آن ندارد

با هیچ کس نشانی زان دلستان ندیدم

یا من خبر ندارم یا او نشان ندارد

جمالت

و در ادامهء این اقدام انقلابی!

جمالت آفتاب هر نظر باد

ز خوبی روی خوبت خوبتر باد

همای زلف شاهین شهپرت را

دل شاهان عالم زیر پر باد

سلام بر سوری عزیزم!

فرصت کم است و ناچارم در بلاگ تو انقلاب کنم!

1.  بدینوسیله تمام شدن زمان حرف خبیث "ث" را اعلام می کنم.

2.  و اکنون به حرف متوسط "ج" می رویم.

3.  پیشنهاد می کنم در عوض این کمبود وقت "ث" به وقت "دال" و "ت" در موقع مقتضی بیفزایید.

4.  ببخشید از فضولی، اما من عجله دارم که در مشاعره شرکت کنم!

پس این شما و این جیم خوشگل من:

جان بی جمال جانان میل جهان ندارد

هرکس که ان ندارد حقا که آن ندارد

Bravo!

It's amazing how we, the Iranian, love poetry, isn't it?

No matter who we are or what political idea we adhere to, but poetry is always reuniting us. Thank you for the nice poems.

این هم یک ث زیبا

ثریا چون منیژه بر سر چاه

دو چشم من بر او چون چشم بیژن

سلام بر سوری خانوم، این ت

 تن من به ماه ماند که ز عشق میگدازد

دل من چو چنگ زهره که گسسته تار باشد

به گداز ماه منگر به گسستگی زهره،

تو حلاوت غمش بین که یکی‌ هزار بادا!
 

Wonderful!

If you know poetry so well that you can find any poem you want at any time, then you won't be less thatn Attar

Thank you so much for that great poem, I really appreciated

i invite all the friends to contribute more until tomorrow

ثas I'm really short of poems startining with

I thankss all of you

Souri Aziz

I would have loved to be the author of that poem. But Hélas, in poetry I am not able to be a genius like Attar.
Now, a lovely poem from Nasser Khossro - one of my favorite poets with Ferdowsi and Attar

ثريا همچو بگسسته جميلي

هلال ايدون چو خميده خلالي

شب تيره ستاره گرد او در

چو حورانند گرد زشت زالي

مرا تا صبح بشكافد دل شب

نيابد دل ز رنج آرام و هالي

درخشد روي صبح از مغرب شب

منور همچو صدقي ز افتعالي

نيابد آنگهي عقل مدبر

از اينجا در طريق دين مثالي

ز نور صبح مر شب را ببيند

گريزنده چو ز ايماني ضلالي

ضلالت عزت ايمان نيابد

چو زري كي بود هرگز سفالي؟

اگرچه شب بپوشد روي صورت

نگردد صورت از حالي به حالي

جمال و زيب زيبا كم نگردد

اگر چندش بپوشي در جوالي

نباشد خوار هرگز مرد دانا

بدان كه‌ش خوار دارد بدخصالي

گر اجلالش كندشايد، وگرنه

نجويد برتر از حكمت جلالي

نباشد چون امير و شاه و خان را

حكيمان را به مال اندر جمالي

جواب سايل شاهان بگويد

تگيني يا طغاني يا ينالي

وليكن عاجز و خامش بماند

چو از چون و چرا باشد سؤالي

ايا گردنت بسته بر در شاه

ضياعي يا عقاري يا عقالي

كمالت كو؟ كمال اندر كمال است

سوي دانا به از مالي كمالي

نه آن داناست كز محراب و منبر

همي گويد گزافه قال قالي

اگر نادان بگيرد جاي دانا

به هرحالي نباشد جز محالي

نه بيش از شير باشد گرچه باشد

درنده پيش شير اندر شگالي

بدادم ناصبي را پاسخ حق

نخواهم كرد زين بيش احتمالي

چو دشمن دشمني را كرد پيدا

نشايد نيز كردن پاي مالي

به من ناكرده قصد خواسته و خور

نماند اندر خراسان بد فعالي

جز آن جرمي ندانم خويشتن را

كه بي‌حجت نمي‌گويم مقالي

ز يزدان جز كه از راه محمد

ندارم چشم فصلي و اتصالي

نه زو برتر كسي دانم به عالم

نه بهتر ز ال او بشناسم آلي

به جان اندر بكشتم حب ايشان

كسي كشته است ازين بهتر نهالي؟

حرامي ره نيابد زي من ايرا

همي ترسم مدام از هر حلالي

نگردد چون مني خود گرد بيشي

نه گرد حيلت از بهر منالي

جهان را ديدم و خلق آزمودم

به هر ميدان درون جستم مجالي

نه مالي ديدم افزون از قناعت

نه از پرهيز برتر احتيالي

ازان پس كه‌م فصاحت بنده گشته است

چگونه بنده باشم پيش لالي؟

چرا خواهد مرا نادان متابع؟

نيابد روبه از شيران عيالي

چگونه تكيه يارد كرد هرگز

مميز مرد بر پوسيده نالي؟

نگيرم پيش رو مر جاهلي را

كه نشناسد نگاري از نكالي