همین جا کبوترخوانی می خواهم
دور از زادگاهم
در شهرک ونیس
توی همین اتاق.

از مهتابی که به بیرون نگاه می کنم
سپیدی امواج به من لبخند می زنند
و چون به اتاق بازمی گردم
هزار کبوتر مهاجر
از هزار گوشه ی تاریک سر می کشند.

نه! کبوترخانه ی اصفهانک* دیگر راضی ام نمی کند
سیلاب های بهاری، کنگره ی اخرایی آن را با خود برده اند
و صیفی کاران بعدازظهرهای گرم
از سایه زار خنک آن کوچیده اند
و شبنامه های زمستانی من
در نهانخانه ی خاکی آن پوسیده اند.
با این همه هنوز در گیسوان و بند کمرگاهم
سنگینی پرهایی را که به خود آویخته بودم
حس می کنم.

مجید نفیسی
25 سپتامبر 1989
English translation [1]

* اصفهانک دهکده ای در بلوک کراج در چهار فرسنگی اصفهان. کشاورزان کراجی به منظور استفاده از فضله ی کبوتران برای کود جالیزهای خود، کبوترخانه های زیبایی به صورت برج ساخته اند.