پس از نوشتن این چند سطر در واکنش به آخرین نوشته اکبر گنجی؛ سرکی به حجرۀ احمد رأفت زدم و دیدم او که روزنامه نگار چیره دست و خوش قلمی است هزاران بار بهتر از من حق مطلب را ادا کرده. خوب چه بیتر؛ حرفهای خودم را تقدیم میکنم ولی خدا وکیلی بروید و نوشته مختصر و مفید رأفت [1] را بخوانید.

در درازنامه [2]منتشر شده در بی بی سی، دربارۀ نظام پربرکت اکبر گنجی از جمله گفته:

"بازی کردن نقش دولتی که کودکانه و دن کیشوت وار می خواهد اسرائیل را نابود سازد.

از همه مهمتر این مدعا که ایران تهدیدی برای صلح و امنیت جهانی است، صدور مجوز بمباران ایران است."

به عبارت دیگر؛ اگر نظام پربرکت دن کیشوتی کار نمیکرد و عین رستم دستان میرفت سراغ اکوان دیو [3] و دخل اسرائیل را می آورد؛ لابد به نفع ایران و ایرانی بود. و یا اینکه افشاگری در مورد فرستادن اسلحه برای تروریستهای حزب الله و حماس و قاتلان [4] حرفه­ای بچه کُش [5] و بچه مثله کن [6] بشار اسد و موش دواندن در کار همه حتی تو آفریقا [7] و هزار و یک بامبولک بازی تروریستی بین المللی دیگر نظام پربرکت مساوی است با جنگ طلبی.

نازنینان، "روشنفکران مذهبی" و لابی­گران بوی نفت گرفته ؛ به انترناسیونال بچه پرروها و جامعۀ بی طبقه توحیدی و پیکر به خاک سوریه سپرده شدۀ شارلاتان علی شریعتی و سهام اکسان موبیل سوگند که تاریخ مصرف ایندست ضد جنگ بودن کج و کوله گذشته.

تبریک