زمان گذشت و
ساعت چهار بار نواخت

زمان گذشت و

ساعت چهل هزار بار نواخت
ساعت سالهای سال نواخت
بیدار شو، بیدار شو!

عشق را به دار آویختند
و انسانیت گلوله باران شد.

بیدار شو!

تو در کدام قفسی
که چون موشی در اختفا،
چرخش مدور زندگی را
بی هدف تکرار می کنی؟
برای تکه نانی
یا خرده احترامی
که هرگز باز نخواهی یافت؟

تو کجا پنهاني
که ضربت مکرر خونین را
بی تعمق نادیده می گیری؟
و بی انعکاس می پذیری؟

سی سال گذشت
ساعت هزاران هزار بار نواخت
عشق پرپر شد
هزاران هزار ایرانی پرپر شدند.
بیدار شو ، بیدار شو!

نیلو سلیمانی
//niloospond.blogspot.com [1]