غزل زیر ،  به پیروی از اشعار "دانشجو [1]" و "دیوانه [2]" سروده شده است:

پرهیز کنید ، ز هرچه آخوند
از نسل_  آخوند و بچه آخوند

حیزی و فساد و مکر باشد
اخلاق_ آخوند و نیمچه آخوند
 
چشمش به تنقلات خنچه ست
وقتی نگرد به خنچه ، آخوند

حرص و ولع_ عجیب دارد
در خوردن_ کله پاچه، آخوند

هر کار ، ز بهر تو نماید
با رشوه، چو یک کلوچه، آخوند

ظلم و ستم و خلاف کاری
آید ، ز آخوند و نوچه آخوند

هر روز ، عزا  و سوگواریست
تا گشته مقیم_ کوچه ، آخوند

خشکیده ، تمام_ باغ و بستان
بد خواه_ گٔل است و غنچه ، آخوند

ایران ، شده غارت و خرابه
تا کرد وطن سراچه ، آخوند

تف باد ، به ریش هر چه آخوند
بر رسم و  به کیش هر چه آخوند

از "یادداشت های دوستانه" ی شاعری به نام دوست الشعرا