جوان به حکم طبیعتش شاد و امیدوارمی باشد و ایده ال آنست که بتواند از فرصت هایی که نسل های پیشین درمحیطش بوجود آورده اند بهره برده و خود را به وضع مطلوب برساند و بر بالندگی خویش بیفزاید. اما شوربختانه جوانان بیدارما تا رسیدن به این ایده ال فاصله ی بسیاردارند. جوانان ما باید نخست محیط پراختناق، پسگرا و غم افزای کنونی کشورشان را درهم شکنند، آنگاه محیط مناسبی بسازند و سپس فرصت هایی برای خودشان ایجاد کنند تا سرانجام با استفاده از این فرصت ها، به رشدی که می خواهند دست یافته و کشورشان را به راه پیشرفت و بهروزی هدایت کنند.

پیمان یکی از این جوانان می باشد او مثل هر ایرانی آزاده ی دیگری، چنان درفکر کشورش می باشد که اگرهمه چیزهای دیگر را فراموش نکرده باشد، بی تردید برایش ارجعیت دوم و سوم را دارند. مصاحبه های مرا با او باعنوان های " مشکل جوانان خردمند با آخوندها چیست؟ " و " چرا ایرانیان از آخوندها متنفر شده اند؟ " ممکن است خوانده یا دیده باشید. این بار که او را دیدم کمی خوشحال و امیدوارتر بود.

پرسیدم: تورا شادتر می بینم، دلیلش چیست؟

گفت: برپایی شورای ملی خواست همه کسانی است که آزادی و بهروزی ایران را می خواهند. فراخوان و طرح کمیته موقت برای تشکیل این شورا مرا مثل همه ی ایران دوستان دیگر خوشحال و امیدوار کرده است.

پرسیدم: چرا این شورای ملی این همه دارای اهمیت است؟

گفت: چنین شورایی می تواند سودهای فراوانی ازجمله سودهای زیربرای هموطنان و کشورمان داشته باشد:

1- عامل اتحاد وهمکاری گروه های گوناگون برای هدف مشترک یعنی براندازی حکومت جمهوری اسلامی شود،

2 - خیزش های عمومی را همآهنگ و هم جهت نماید،

3 - سخنگوی مخالفان داخلی و خارجی حکومت جمهوری اسلامی بشود،

4- به عنوان سخنگو و نماینده ایرانیان مخالف، می تواندجلوحمله احتمالی خارجیان به ایران و پیامدهای آنرا بگیرد،

5- از فشارفعلی برمردم و مبازران در بندجمهوری اسلامی بکاهد،

6- موجب آشتی ملی، امید و پیوستن افراد و گروه های مردد و خاموش به مبارزان شود،

7- برای انتخابات آزاد، تشکیل مجلس موسسان اقدام کند،

8- از آگاهی و تخصص ایرانیان خارج و داخل برای هدف های خود استفاده کند و.....

پرسیدم : کدامیک از این سودها از بقیه پر اهمیت تر است؟

گفت: همه آنها مهم هستند ولی فکر می کنم در شرایط موجود شماره چهار مهمترین است.

پرسیدم: چرا؟

گفت: دولت جمهوری اسلامی در بدترین و ضعیف ترین موقعیت قرار دارد. اقتصاد بی سامان، گرانی ها، عدم رضایت همگان و تنفر روز افزون مردم از عملکرد دولت و نظام ، باعث شده که نظام برای ادامه ی قدرت خود به جنگ طلبی روی آورد. آنها فکر می کنند اگر جنگی آغاز کنند، ایرانیان پشت سر دولت قرارخواهند گرفت و مخالفت ها بی رنگ خواهند شد. با توجه به اینکه آخوندها نسبت به ایران و ایرانی احساسی ندارند اهمیتی هم به تلفات انسانی، خسارات اقتصادی، و پیامدهای سیاسی جنگ نمی دهند. ما که هنوز دست به گریبان خرابی ها و آثار جنگ هشت ساله با عراق هستیم می دانیم که شروع جنگ دیگری می تواند عواقبی دردناک و جبران ناپذیربرای کشورمان داشته باشد. فکر هموطنانی که ممکن است کشته، معلول و بی خانمان شوند، تاسیسات و شهرهایی که امکان دارد ویران گردند، و کشوری که بوسیله فرصت طلبان خائن و یا خارجیان به سوی تجزیه شدن برود، برای هر میهن دوستی وحشت انگیزست. همین نگرانی کافیست که به ارزش و اهمیت تشکیل شورای ملی پی ببریم.گفتم : این ترس ها وجود دارند و حقیقی هستند، ولی شورای ملی چگونه می تواند از جنگ جلو گیری کند؟

گفت: کشور های دیگر وقتی به جنگ تن در می دهند که مذاکراتشان نتیجه بخش نباشد. .  این کشورها اگر بدانند که مخالفان حکومت جمهوری  اسلامی، متحد، سازمان یافته و پرطرفدار هستند، ترجیح می دهند برای سرنگونی نظام باآنها وارد مذاکره و گفتگو شوند. از طرف دیگر شورای ملی می تواند با مراجعه به سازمانهای بین المللی، رهبران کشورهای بیطرف، و صلح طلبان جهانی و نشان دادن راه حل های غیر نظامی از حمله به کشورمانجلوگیری کند. 

گفتم: کاملا روشن است که تشکیل شورای ملی ضرورت زمان ماست و راهی روشن برای مبارزان راستین میباشد. ولی چرا افراد و گروه هایی از آن انتقاد می کنند؟

گفت: خوشبختانه وطن پرستانی که وقت، نیرو و تخصص خود را گذاشته و کمیته موقتی تشکیل داده و منشور این شورا را تنظیم کرده اند، انتقاد و پیشنهاد سازنده را می پذیرند و در جامع ترکردن منشور دخالت می دهند. بنابراین چنین انتقاداتی نه تنها بدنیست بلکه از آنها استقبال می شود. البته ممکن است کسانی هم باشند که هدفهای دیگر ازجمله کارشکنی داشته باشند. آنها را مردم زود خواهند شناخت.

پرسیدم: شما منشور را امضاء کرده اید؟

گفت: البته، و امیدوارم همه میهن دوستان بوِیژه جوانان هر چه زود تر منشور را بخوانند و امضاء کنند.

گفتم: در این زمینه سفارشی دارید؟

گفت: مایلم از تنظیم کنندگان منشور شورای ملی بخاطر کاربا ارزششان سپاسگزاری کنم. همچنین صمیمانه انتظار دارم که مدیران و برنامه سازان همه تلویزیونها و رسانه های آزادیخواه، به شکلهای گوناگون، از تشکیل و تکمیل شورای ملی پشتیبانی کنند و علاوه بر جوانان، کارکشتگان سیاسی بیشتری رابه پیوستن به آن تشویق نمایند. مدیران و برنامه سازان آگاه و دلسوز تلویزیونی و گردانندگان رسانه ها بخوبی می دانند که این بهترین راهی است که مبارزان با پشتیبانی و گام نهادن درآن می توانند کشور و مردم را از حکومت جهل و جنون آزاد ساخته و بسوی بهروزی هدایت کنند.

هموطنان گرامی می توانند برای پشتیبانی از فراخوان و امضاء منشور شورای ملی به سایت زیر مراجعه فرمایند:

(www.farakhanmeli.org [1])

مشکل جوانان خردمند با آخوندها چیست؟//www.iranian.com/main/blog/daneshjoo-62

چرا ایرانیان از آخوندها متنفر شده اند؟

//www.iranian.com/main/blog/daneshjoo-64 [2]

فکرما گر نیست ایران، نارواست//www.iranian.com/main/blog/daneshjoo-51