لارس فون تریر کارگردان دانمارکی امسال هم در بخش مسابقهی جشنوارهی کن شرکت داشت. فیلم «مالیخولیا»ی او که داستان نامتعارفش به زندگی بعد از پایان جهان مربوط میشود، مانند کارهای دیگر تریر پر از نوآوری است. نوجویی ویژگی اصلی کار اوست. اما پرگویی و بدگویی هم در طول سالها به ویژگیهای او افزوده شده...البته اینگونه سخنان از سوی لارس فون تریر تازگی ندارد و به جز اینبار آخر که او زیاد تند رفت، چندان جدی گرفته نمیشود. او دو سال پیش که فیلم «ضد مسیح» اش با انتقادهای فراوان روبرو شد، خود را «بهترین کارگردان جهان» نامید. پارهای دیگر از سخنان او البته تأملبرانگیزند. از جمله اینکه «فیلم باید مانند ریگی در کفش، تماشاگر را اذیت کند». منظورش این است که صحنههایش چنان مؤثر و قوی باشد که مدام بیننده را مشقول نگه دارد.
اظهارات نامتعارف این فیلمساز و حتی اخراجش از کن البته چیزی از ارزش هنری آثار او نمیکاهد. او سالها پیش هم... >>>
Person | About | Day |
---|---|---|
نسرین ستوده: زندانی روز | Dec 04 | |
Saeed Malekpour: Prisoner of the day | Lawyer says death sentence suspended | Dec 03 |
Majid Tavakoli: Prisoner of the day | Iterview with mother | Dec 02 |
احسان نراقی: جامعه شناس و نویسنده ۱۳۰۵-۱۳۹۱ | Dec 02 | |
Nasrin Sotoudeh: Prisoner of the day | 46 days on hunger strike | Dec 01 |
Nasrin Sotoudeh: Graffiti | In Barcelona | Nov 30 |
گوهر عشقی: مادر ستار بهشتی | Nov 30 | |
Abdollah Momeni: Prisoner of the day | Activist denied leave and family visits for 1.5 years | Nov 30 |
محمد کلالی: یکی از حمله کنندگان به سفارت ایران در برلین | Nov 29 | |
Habibollah Golparipour: Prisoner of the day | Kurdish Activist on Death Row | Nov 28 |
«روز به روز بیدینتر میشوم»
shapourianWed May 25, 2011 02:11 PM PDT
اینگونه سخنان از سوی لارس فون تریر تازگی ندارد و به جز اینبار آخر که او زیاد تند رفت، چندان جدی گرفته نمیشود. او دو سال پیش که فیلم «ضد مسیح» اش با انتقادهای فراوان روبرو شد، خود را «بهترین کارگردان جهان» نامید. پارهای دیگر از سخنان او البته تأملبرانگیزند. از جمله اینکه «فیلم باید مانند ریگی در کفش، تماشاگر را اذیت کند». منظورش این است که صحنههایش چنان مؤثر و قوی باشد که مدام بیننده را مشقول نگه دارد.
اظهارات نامتعارف این فیلمساز و حتی اخراجش از کن البته چیزی از ارزش هنری آثار او نمیکاهد. او سالها پیش همزمان با بزرگداشت صدسالگی سینما همراه با چند فیلمساز پیشرو دیگر جنبش نوخوهانهی «دگما ۹۵» را بنیان گذاشت تا با شیوهی کلاسیک فیلمسازی مقابله کند. این جنبش در ادامهی سنتشکنیهایی بود که با نئورئالیسم بعد از جنگ دوم جهانی در ایتالیا شروع شد و با موج نوی سینمای فرانسه ادامه یافت. واقعیت نوین دنیا بعد از جنگ جهانی دوم میبایست از منظری تازه دیده میشد تا فهمیده شود. سینماگران نوجو کوشیدند از دنگ و فنگ دکور و نورپردازی و دکور و موسیقی خلاص شوند و با بودجهی کم، دوربین روی دست، فیلم بسازند. بسیاری از فیلمهای جنبش دگما ۹۵ با دوربین روی دست و بدون استفاده از دکور و استودیو ساخته شدهاند...
//radiozamaneh.com/print/culture/silver-scree...