[1]

موسیقی ایرانی روزهای خوبی را پشت سر نمی گذارد. در داخل مرزهای ایران سیاستهای شل کن و سفت کن ارشادی و اعمال مدیریت سلیقه ای٬ رمق و جان نیمبندی که بعد دوم خرداد ۷۶ به موسیقی دمیده شده بود گرفته. در اینور دنیا و در لس آنجلس هم به جز کارهای نخ نما شده و تکراری که برای هر کدامشان ده ها نمونه بهترش را که قبلا خوانده اند میتوان مثال زد٬ چیزی پیدا نمی شود. در این میان و در سالهای اخیر به کمک تکنولوژی نو و اینترنت انتخاب دیگری هم پیدا شده موسیقی که نام آنرا موسیقی زیرزمینی گذاشته اند.

خال پانک [2] عنوان جدیترین آلبوم گروه ۱۲۷ [3] است . گروهی که در دسته بندی موسیقی در گروه های زیرزمینی جا می گیرد .مخلوطی از ترانه های فارسی و انگلیسی.

اولین چیزی که در کارهای آنها بویژه در این آلبوم دیده می شود طنز ملایم و دلنشین و همچنین متفاوت بودن با سایر آثار مشابه است که در سرتاسر آن دیده می شود. از نام آلبوم ( ترکیب موسیقی خال تور و punk Rock ) و عکس روی جلد آن که در واقع مونتاژ عکس سهراب محبی خواننده ٬گیتاریست و شاعر گروه با شادروان سوسن است ٬ گرفته تا مضامین اشعار و نحوه اجرا آن. این فرق داشتن را حتی در موسیقی مورد استفاده آنها می شود مشاهد کرد که ترکیبی است از جاز و راک با ته مایه های موسیقی ایرانی . ساز بندی های جدید مانند استفاده از ساز مهجور ترومبون ( با نوازندگی سلمک خالدی) که استفاده از آن بویژه در موسیقی پاپ (به معنای کلی آن) بسیار نادر است و یا ترکیب ریتمها و ملودی های آشنایی ایرانی با موسیقی غربی .

کارهای ۱۲۷ و آلبوم خال پانک برای کسانی که احتمالا اعصاب پرده گوششان به کمرشان مرتبط نیست و احتمالا بدشان نمی آید موسیقی از جنس دیگر بشنوند ٬انتخاب مناسبی خواهد بود .حتی اگر تازه کاری و غیرحرفه ای بودن آنها از اجرا موسیقی ٬ خواندن ٬ و وزن و قافیه بعضی از اشعار ترانه ها به چشم بزند. کارهای آنها چیزی دارد که در موسیقی ایرانی امروز نایاب و کم یاب است: نوآوری و تفاوت

پ .ن. ۱ : وبسایت [4] گروه ۱۲۷ - صفحه [5] آنها در یوتیوب و چند نمونه [6] از آلبوم خال پانک

پ .ن.۲ : دو مطلب از جهانشاه جاوید [7] و آرش سبحانی [8] در مورد گروه ۱۲۷

پ .ن .۳ : گروه ۱۲۷ روز ۱۵ ژوئن در ساکرومنتو و روز ۱۸ ژوئن در سانفرانسیسکو کنسرت دارد . اطلاعات در مورد کنسرتهای دیگر و تاریخ آنها را در اینجا [9] ببینید.