رنجهایی کشیده ام که مپرس

زهر هایی چشیده ام که مپرس

از زبان رسای جماد و نبات

نکته هایی شنیده ام که مپرس

سالها گشته ام به شهر و دیار

به سرایی رسیده ام که مپرس

همره مرغها و باد سحر

در هوایی پریده ام که مپرس

وز همه نحله ها و قال و مقال

مهر ماهی گزیده ام که مپرس

وه چه خواهی که: "راز ما به مگو"؟

راز هایی دریده ام که مپرس

چهریا؛ در نگارخانه یار

نقشهایی بدیده ام که مپرس.

بیست و هشتم امرداد 1385

اتاوا