چو کوروش باشد، ای ایران زمینم
                  که در مهتاب عالم، چون کس، من نبینم
 
گر کبیر باشی، و  این پر عظمت
                 که در جویای عالم، چون تو، من شخصی نبینم

پدرت کمبوجیه، چون ماندانا مادر بود
                 بر ریشه این خاک، ایران وطنم، چون تو من کس نبینم

بر قلب ایرانی، صد عشق و امید، بر سر توست
                کاین مال صفت، ریشه من، ای شاه من، چون تو کس من نبینم
 
بدان کوروش، کای مرد جاودانه تویی
                که تو ایران، و ایران تو، ای جاودانه، همچو تو من کس نبینم