This poem is submitted as part of the "For Iran, freedom of expression series" [1]

آزادی بیان

معنای بیانم

را که میفهمد

زنجیر غمم

را که میبافد

آواز دلم

را که میخواند

دروازه فکرم

را که میبندد

کسی نیست

در انعکاس فریاد

بشر کجاست

که حقوقش میرود به باد

فقط باقی حق گریه

حق احساس گناه

حق تحقیر وریا

حق کشتن حقیر

حق باقی فقیر

و من اینجام

میگیرم از زمانم

آزادی بیانم

من پور آزادم

فخر ایرانم

اورنگ
Fev 2010