این ضرب المثل خیلی جالبست چون ایرانی است ولی ما فراموشش کردیم و ژاپنیها , اروپایها و آمریکایان به آن عمل میکنند !
وقتی در ایران در یک مهمانی کسی را ملاقات میکنی برای اولین بار اول شغلش را میگوید بعد بیزینسش (با تشدید روی حرف ی) را
اگر از بیزینس منظور تجارت باشه که بد نیست ولی بیشتر اوقات منظور دلالی است. شعار مردم شده
برو دلالی میکن آخه چیست کار که سرما یرا دوبل باید کرد به دلار
دست هر کسی در جیب همسایه است وهمه از هم می چپند تا زندگی میگزرد. یک زمانی سیم کارت تلفن امروز بنزین ماشین
اگر میخواهی جنسی بخری که با کیفیت باشد حتمآ خارجیست. آخرین بار شنیدم فروشنده میگفت آقا خارجیه ساخت ترکیه است!
بقول خاله ام خاک تو سرمون که ترکها هم صنعتشان از ما جلو زد! تنها معجزه فرش است که کیفیت قدیمی خودش را حفظ کرده ولی تا کی ؟
برای جوانها بگم که این مسعله جدید نیست قبل از انقلاب هم بساز و بفروش و پیکان حلبی داشتیم. مسعله اسلام یا غیر اسلام نیست.
وقتی ساختمانهای امروزی را با پلها ی و میدان شاه اصفهان مقایسه میکنم پیش خودم میگم کجا رفتند این ایرانیان
براساس قانونهای اقتصادی معمولی دنیوی هیچکس نمیتواند وضع ایران را توجیه کند! فقط تا وقتی که نفت را به معادله اضافه میکنید و بجواب میرسید
آری نفت ایرانیان را به افرادی تن پرور تبدیل کرده و گذشته مان را به فراموشمان کرده .
کی میگفت ضرب المثل به درد نمیخوره , برو کار میکن که اشکم در آمد ……..
