هزاران درختان تنومند و کهنسال مارا که هزاران سال آنها را گرامی داشته ایم و جزو میراث طبیعی و فرهنگی ما بشمار می آمده اند و هر کدام در جایجای کشور نماد کهن بودن این مردمان و این فرهنگ و تاریخ ما هستند با بیرحمی بریده می شوند تا با شیطان مبارزه کنند یا در دخیل بستن رقیبی برای امامزاده ها نباشند، یا جاده ای را که می توانست از کنار آنها بگذرد و جایگاه آن درختان بی همتا را به گردشگاه تبدیل کنند، از روی آنها گذر کند، همانگونه که براحتی از روی ساختمانها و کاخهای چندهزار ساله ما گذر می کند.
