کلمات برای هر کسی معنای خود را دارند. من به شما فرهنگ ایرانی با اقطباس شخصی خودم را تقدیم میکنم. فعلأ سه حرف اگر خوشتان آمد بقیه را خواهم نوشت

-- الف:

* آرزو: چیزی که میخواهیم ولی میدانیم که بدست آوردنش سخت است: مثال آزادی در ایران

* آزادی : آرزوی قدیمی که تحمل نمیکنیم به مخالفان خود بدهیم

* آهنگر: شغلی که از بین میرود. مشهورترینشان کاوه نام داشت.یک درفش داشت که افتاد زمین. از آن موقع به بعد هیچکس جرات ندارد آن را بردارد چون ایرانیهای پشتیبانی بلد نیستند ولی پشت پا خوب میگیرند . همه نشسند منتظر امریکا یا مریخیها.

* آرمان : بعضها میگویند هدف. بدلیل کمی مصرف سالم، این کلمه را داریم از فرهنگ ایرانی حذف میکنیم.

* آمریکا : کشوری ساخته شده بر پایه آزادی و به همین دلیل پر از تضاد. جائی که شما آزادی حرف زدن,نفس کشیدن, پول درآوردن, حمل اسلحه, چاپیدن همسایه, گشنگی کشیدن, کار کردن تا صد سالگی را همزمان دارید! شخصأ اروپا را ترجیح میدهم.

-- ب:

* بچه: لوس و ننر، چه در ایران چه در خارج

* بازار: مرکز سود و پشتیبانی از جمهوری اسلامی

* بی انتها: جیب ملا

* بوش: بول شیت

-- پ:

* پاسداران :سالیان سال تمرسک ملا ها. حالا که ملا ها ثروتمند شده اند , آنها هم سهم خودشان را میخواهند. اگر نقشه نماینده شان احمدی نژاد بخواستشان پیش برود ایران یک جمهوری اسلامی انتظامی خواهد داشد.

* پارسائی: مثل آرمان بدلیل کمی مصرف ، این کلمه را داریم از فرهنگ ایرانی حذف میکنیم

* پول : خدای مدرن

* پر رو : ملا

* پرستش: به کلمه پول راجع شوید

* پرستو: بهار به انتظارش نشسته