چنين گفت رهبر به اسفنديار
كه پول هاى دزديده را پس بيار

تو و ان يكى انتر بى شعور
به چشمان رهبر ببوديد نور

وليكن كنون چون الاغ چموش
همانند يابو، بسان وحوش

به اين باسن من لگد مى زنيد
مرا گاز گيريد و حد مى زنيد

زيادى بدادم شما كاه و جو
شده اين بساط شما شهر نو

اگر كه نگيرم ز جان شما
زنم پوزه اى بر دهان شما

شما را به دست سه تا شر دهم
بدست سه جانى برادر دهم

به دستان دو قاتل حرفه اى
يكى را به حيدر يكى اژه اى

بدو گفت اسفنديار يغور
برو رهبر بى حيا گه نخور

برو اى فقيه قبيح لاغ
وگر نه كنم هر دو دستت چلاق

برو بى حيا پيش من زر نزن
بود خايه هاى تو در دست من

بناگاه ان هر دو تا نابكار
بدادند بر تخم اقا فشار

بگفتند اى رهبر ناقلا
بگو پس چه شد شمش هاى طلا

بگو كه چگونه، نكن تزكيه
بزد دزد بر دزد در تركيه

تو دانى كه دزدان اين گردنه
از ان شما و از ان منه

اگر كه نخواهى فشارت دهم
فشارى به ان حال زارت دهم

بگو با مريدان اهل سخن
كه اين ماجرا بيش از اين كش ندن

بدو گفت تخم مرا ول كنيد
تمنا كه اين كار عاجل كنيد

غلط كرده ام زجر كمتر دهيد
به اين رهبرى حال بهتر دهيد

به جان عزيز دلم مجتبى
كنم نصف ايران به اسم شما

امام زمان و امام زاده ها
بود نيمش از تو ونيمش ز ما

به خاشاك و خس باد كافى بود
محور غم كه اين هم اضافى بود