با تکیه بردیوارهای خرابم
پا مینهم به درون صفری
پر از نور مبهم مه آلود.
نیستی چنگ مینوازد در آنجا
سراب بند کفش هایش را می بندد
ترفند صبحانه اش را صرف میکند.
و پوچی درد
چون زبانه شعله ای خشمناک
آخرین منطق من را میلیسد.
از این دریافت در عذابم
به پناه گاهم باز میگردم
بگویید اینهم عاقبت آدم ترسو
©آزاده آزاد
| Recently by Azadeh Azad | Comments | Date |
|---|---|---|
پیروزی نسرین ستوده پس از ٤٩ روز اعتصاب غذا | 32 | Dec 04, 2012 |
نامه به سازمان عفو بین الملل برای آزادی نسرین ستوده | 1 | Nov 30, 2012 |
مفهوم سازی واژه گونه (۳-٩) | 1 | Nov 27, 2012 |
