Anahid Hojjati

I made changes to this poem about watch

 This was the original version:

امروز هم شادم , هم غمگینم
صبح ناطق , نویسنده
ظهر در اندرونی خیالِ خود هستم
تیک تاک ساعت هم
امتدادِ سالها را
می کشد به سوزنِ نگاهِ من
نوجوانم کجا رفته ؟

باید گیره ای زد به گیسوانم
کانادادرای یا فانتا نوشید
گوجه سبز , گردو , لبو لواشک
کجا قایم شد دختر بچهً کوچک ؟
ایکاش در بطری می نهادم
شعرِ  باران با ترانه
ورقی از درس دارا و سارا
یک ماهی سیاهِ کوچولو
 عکسی کوچک از خسرو ,
یک سبد گلِِ سرخ

آه دستِ بر پیشانی
بر حسِ امتدادِ سالهایم
تو چه بیرحمانه می افزایی
وقتی تیک تاکت را به مغزم فرود آری
و چه اضافه هستی
پرسشم این است
در زندگانی نه چندان سریعِ من
به تیک تاکی این چنین کاری
امروز نیازی هست  ؟

آناهید حجتی

شهریور ١٣٩٠

Ahang jan,

in that case, you need a new watch and a fancy one since you are a pianist but then the teek take saat can be bad for your focus while playing,  so perhaps you should just use your mobile for telling time.

ساعت من، ساعت آناهید

ساعت من تیک و تاک نمیکند

قلبش مانند آناهید نمیتپد

Thank All-Iranians for your comment

and of course for visiting my blog.

Thanks for your beautiful poem

Here is our favorite part

پرسشم این است
در زندگانی نه چندان سریعِ من
به تیک تاکی این چنین کاری
امروز نیازی هست  ؟