Aynak

 هرچه با شکوه تر چهار شنبه سوری، نوروز و سیزده بدر را جشن بگیریم
سرخی تو از من زردی من از تو. شاید بسیاری از جوانان ندانند که آنچه بنام عیدنوروز جشن میگیریم در حقیقت دهن کجی ایرانیان به آنها که خواهان نابودی فرهنگ غنی ما که هزاران سال قدمت دارد ، بوده است.در ذهن  هر مسلمان غیرایرانی  عید  بیشک یا عید قربان و یا عید فطر است.  من ایرانی که اولین سال زندگی خارج از کشورم را بسر می بردم، خیلی تعجب کردم وقتی   دوستی مسلمان ،که هندی بود  گفت "Happy Ayd"  .  خوب وسط پاییز بود، و  تا آنچهمن آن را به نام عید میشناختم ۴ ماهی فاصله.  البته منظور این دوست همان عید فطر بود.  پس از کمی تحقیق متوجه شدم که ایرانیان با  گذشت سال ها،چگونه با مهارت، کلمه عید(با مفهوم نوزروز) را جانشین اعیاد دیگر کردهاند.  بطوری که اگر به یک ایرانی بگویید عید شما مبارک، هیچ ایرانی روزی جز نوروز به ذهنش نخواهد آمد.  و آنچه دیگر است حتما با پسوند "قربان" ویا "فطر".
در اولین نوروز  پس از انقلاب ،جمهوری اسلامی بسیار کوشش بر نابود کردن این زیباترین جشن ما ایرانیان داشت. کما اینکه سعی بر کوتاه کردن آن ازسیزده روز به ۳ سه روز کردند.   غافل از اینکه نوروز از حمله اسکندر و عمرو مغول جان سالم بدر برده وپس  از حمله اینان که از مغول و عمر و اسکندر کم نیاوردند نیز بجا خواهد ماند.

البته نوروز یک مجموعه است که با چهار شنبه سوری آغاز و با سیزده بدر ختم میشود.    جمهوری اسلامی که همواره آنچه غربی است را محکوم کرده و برای مثال جشن های ولنتاین و هلووین را محکوم میکند، معلوم نیست حالا با چه دلیلی اینقدر از چهارشنبه سوری که هر خارجی با دیدن آن اول تعجب کرده وسپس بی اختیار خواهان شرکت در آن است مخالفت می کند؟ اگر  مشکل جمهوری اسلامی  با غربی بودن است، این جشن ها که قدمتی بیش ازهر آنچه  غرب نامیده میشود  دارند.  خوب البته از نظر مقام رهبری، چهار شنبه سوری که اززیباترین جشن های دنیاست، و پیوند ما انسان ها را با آتش و نور و هر آنچه مظهر تاریکست  جشن میگیرد خرافه ای بیش نیست، و لی لابد ساختن یک چاه ومردم نا آگاه و بیخرد و نا امید را تشویق به نامه در ان چاه انداختن و یاامام زاده های مختلف لابد اوج خرافه ستیزی؟

و البته جمهوری اسلامی تحمل سیزده بدر نوروز را هم ندارد و هرچه در توان داشته  استفاده کرده که آن را هم از بین ببرد.   ولی این جشن ها پس ازهزاران سال با قیست،    اگر تاکنون از بین نرفته توسط اندیش مندانی مانندرهبر و یا مصباح و یا احمدی نژاد از بین خواهد رفت؟

ولی وجه  مشترک این روزها که ما ایرانیان از دیر باز آنان را جشن میگرفتیم و به آن باید تیرگان و مهرگان و سده و ..... را نیز افزود که مانند خاری در چشم مقام رهبری ودیگر متحجرین جمهوری اسلامی فرو رفته چیست؟
اینها که نه ساخته غربند و جز شادمانی ارمغانی دیگر برای ما ایرانیانندارند پس مشکل چیست؟    پاسخ را همانا باید درهبستگی   و شادی که مخرج مشترک همه این جشن هاست یافت. آری اگر این جشن ها در تقویم سالیانه مانبود، جز عزاداری برای ما چه باقی می ماند؟  پس کلید همبستگی و موفقیت ماایرانیان در بر قراری هر چه با شکوه تر جشنهای شادیست که نه تنها ما را باهویت غنی خود بیشتر مرتبط میسازد، بلکه با جشن زندگی به بهانه بهار وتابستان و خزان و زمستان ، فرهنگ زجر و زور را   نیز از خود دورمیسازد.

آری جشن و شادی ایرانی بودن  این خود مقام رهبری را در خشم خود ذوب خواهد کرد