Ladan Farhangi

نسرین ستوده متولد ۱۳۴۲ حقوقدان، وکیل دادگستری و فعال اجتماعی است. او عضو کانون مدافعان حقوق بشر، کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان، و انجمن حمایت از کودکان بوده و وکالت پرونده‌های بسیاری از فعالان حقوق بشر، فعالان حقوق زنان، کودکان قربانی ِ کودک آزاری و کودکان در معرض اعدام را برعهده داشته‌است. ستوده در سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۸ میلادی) برنده جایزه حقوق بشر «سازمان حقوق بشر بین‌الملل» شد.

ستوده کارشناسی ارشد حقوق بین‌الملل خود را از دانشگاه بهشتی گرفته و از سال ۱۳۷۰ مدتی نیز به فعالیت مطبوعاتی در نشریه «دریچه گفتگو» پرداخته‌است. همچنین مقالاتی در روزنامه‌های جامعه، توس، صبح امروز و مجله آبان منتشر کرده‌است. او هنگام همکاری با انجمن حمایت از کودکان دو سال عضو هیأت مدیریه این انجمن بوده‌است و اکنون یکی از حقوقدانان کمپین یک میلیون امضا می‌باشد. ستوده وکالت پرونده‌های فعالان حقوق بشر و کشته شدگان و اعدام شدگان حوادث پس از انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ را بر عهده داشته‌است. نسرین ستوده از ۱۳ شهریور ۱۳۸۹ به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» در ایران، در بازداشت است

//fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86_%D8%B3%D8%AA%D9%88%D8%AF%D9%87

وی وکالات فعالان اجتماعی مانند شیرین عبادی، حشمت‌الله طبرزدی، عیسی سحرخیز، محمد صدیق کبودوند، امید معماریان و نیز فعالان جنبش زنان ایران مانند رویا طلوعی، فرناز سیفی، منصوره شجاعی، طلعت تقی‌نیا، پروین اردلان، نوشین احمدی خراسانی، خدیجه مقدم، علی اکبر خسرو شاهی، مریم حسین خواه، جلوه جواهری، ناهید کشاورز، هومن فخارمقدم، راحله عسگری زاده، نسیم خسروی، محبوبه حسین زاده، امیر یعقوبعلی، دلارام علی، مارل فرخی، ناهید جعفری و سمیه فرید را بر عهده گرفته است. وی همچنین وکالت برخی کشته شدگان و اعدام شدگان حوادث پس از انتخابات ۲۳ خرداد ۱۳۸۸ را بر عهده داشته است از جمله: احمد نجاتی کارگر و آرش رحمانی‌پور

//omidfardadk.wordpress.com/2011/05/08/nasrin-satodeh-kist/

باید که نسرین ستوده را فارغ از باورهای مذهبی و سیاسی اش ستود و به وجودش افتخار کرد؛ ستوده یک آزادی خواهِ به تمام عیار است که لایق احترام بوده و انسانیت در برابرِ آزادگی این بانویِ مبارز، زانو زده و می توان شرافت و عدالت را با نامِ ستوده، پیوند زد و معنا کرد. نسرین ستوده ستاره ای پُر فروغ و درخشان در آسمانِ تاریخِ جنبش های آزادی خواهانه ایران زمین است و بایستی که نامِ این بانویِ شریف را همردیف قهرمان ها و اسطوره های این سرزمین نگاشت و وی را ژاندارکِ ایران خواند و در برابرِ بزرگی و شرافتش، سرِ تعظیم فرود آورد

//www.melli.eu/%d9%86%d8%b3%d8%b1%db%8c%d9%86-%d8%b3%d8%aa%d9%88%d8%af%d9%87%d8%9b-%d8%b4%db%8c%d8%b1-%d8%b2%d9%8e%d9%86%db%8c-%da%a9%d9%87-%d8%b3%d9%8e%d9%85%d8%a8%d9%8f%d9%84%d9%90-%d8%a2%d8%b2%d8%a7%d8%af%da%af/

چند روز قبل ، داریوش لعل ریاحی شاعر معاصر درباره ی نسرین ستوده چنین سروده است

درد ِ وطن نشسته در اعماق این نگاه ، نسرین بی گناه

این رنج ملت است نه جورشکنجه گاه ، نسرین بی گناه

این جای پای توست بر گُرده ستم ، این گونه آشکار

رنج ِ موکلان ِ گرفتار و بی پناه ، نسرین بی گناه

فریاد ملتی است در بستر دروغ ، زنجیره فساد

با سفره های خالی و پیمانه های آه ، نسرین بی گناه

در جلوه تبسم هر چهره روشن است ، فرجام این غروب

عصری که هر چه بود ویران شد و تباه ، نسرین بی گناه

دیگر صدای ظلم ندارد کرانه ای ، راهی به خانه ای

قدری درنگ کن ، با راهیان ِ راه ، نسرین بی گناه

بگذار همرهان تو از باغ بگذرند ، فردا که در شود

این بخت ِ واژگون ، در حفره سیاه ، نسرین بی گناه

خورشید را ببین ، ای دخت ِ آهنین ، ای جانِ ماندگار

چون می کند طلوع ، بر بال ِ این پگاه ، نسرین بی گناه

//www.akhbar-rooz.com/printfriendly.jsp?essayId=48846