Manoucher Avaznia

منوچهر جان

غریب

 *****************

من در اینه سخن می گویم
با تو دارم سخنی
با تو ای خفته به هر موج نگاهت فریاد
با توام ای همدرد
با تو ام ای همزاد
با تو ای مرد غریبی که در اینه می نگری
گوش کن با تو سخن میگویم
من غریب و تو غریب
از همه خلق خدا
تو به من همنفسی
غیر تو همسخن و همدل من
در همه ملک خدا نیست کسی
های ای محرم من روی در روی تو فریاد کنم
تا به دادم برسی
خرم آن لحظه که با دیده ی اشک آلوده
در تو بگریزم و دراینه با هم باشیم
ساعتی هم سخن و همدل و همدم باشیم
برق اشک تو در اینه ی چشمت پیداست
شرم از گریه مکن
اشک همسایه ی ماست
من و تو چون هر روز
 مات و خاموش به مهمانی اشک آمده اییم
در دل ما اشک است
اشک تنهایی و تنهایی ها
اشک دیدار ستم ها و شکیبایی ها
من و تو خاموشیم
من و تو غمزده ایم
من و تو همدل ماتمززده ایم
گوش کن ای همزاد
با زبان نگهم با تو سخن می گویم
از نگاهم بشنو رخصت گفتار کجاست
دل به یاران دروغین مسپار
واژه ی یار دروغست بگو یار کجاست
لحظه ی درد دل وموسم دلتنگی ها
وعده ی ما وتو در عمق دل اینه است
بهتر از اینه منزلگهدیدار کجاست
 با تو راز دل خود راگفتم
آن کس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته ها هست بسی محرم اسرار کجاست
  

*****************

مهدی سهیلی

ابی جان؛

طوطی عشق چه دیدی در آن حضرت یار 

که به شیرین سخنی میل به گفتار نداری؟

منوچهر جان

چه دلی، ای دل آشفته که دلدار نداری!
گر تو بیمار غمی، از چه پرستار نداری؟
شب مهتاب همان به که از این درد بمیری
تو که با ماهرخی وعده ی دیدار نداری
راز اندوه ِ مرا از من آزرده چه پرسی
خون مَیفْشان ز دلم گر سر آزار نداری
گل بی خار جهانی که ز نیکو سیرانی
قول سعدی ست که با او سرِ انکار نداری
ای سرانگشت من! این زلف سیه را ز چه پیچی؟
که در این حلقه ی زنجیر گرفتار نداری
دل بیمار زکف رفت و جز این نیست سزایت
که طبیبی پی ِ بهبودی ی ِ بیمار نداری
گر چه سیمین، به غزل ها سخن از یار سرودی
به خدا یار نداری! به خدا یار نداری!...

*********

سیمین بهبهانی

ابی جان؛

هر آنکه مهر بتی در دلش ننشاند

در این کویر جهان دوید از پی سراب.

کجاست عاقلی که پند نیک دهد

در این سراچه از پی سراب مشتاب

آرش جان؛

چو دامن فرو هشتی و خنده کردی

بدانم که مهر جهان با من است

چه کم دارم از دار دنیا من امشب

چو عشق مهی مهربان با من است؟

ابی جان؛

که گفته است در جهان دلی خوش زیست

که گرمی نفس یار مهربانش نیست؟

For Arash...

 گل امید

**************

هوا هوای بهار است و باده باده ناب
به خنده خنده بنوشیم و جرعه جرعه شراب
در این پیاله ندانم چه ریختی پیداست
که خوش به جان هم افتاده اند آتش و آب
فرشته روی من ای آفتاب صبح بهار
مرا به جامی از این آب آتشین دریاب
به جام هستی ما ای شراب عشق بجوش
به بزم ساده ما ای چراغ ماه بتاب
گل امید من امشب شکفته در بر من
بیا و یک نفس ای چشم سرنوشت بخواب
مگر نه خک ره این خرابه باید شد
بیا که کام بگیریم از این جهان خراب
  

*******************

فریدون مشیری

Moshiri, on a happier note, with flowers to Manuch and Ebi

تو را دارم اي گل، جهان با من است.

تو تا با مني، جان جان با من است.

چو مي‌تابد از دور پيشاني‌ات

كران تا كران آسمان با من است.

چو خندان به سوي من آيي به مهر

بهاري پر از ارغوان با من است !

كنار تو هر لحظه گويم به خويش

كه خوشبختي بي‌كران با من است.

روانم بياسايد از هر غمي

چو بينم كه مهرت روان با من است.

چه غم دارم از تلخي روزگار،

شكر خنده آن دهان با من است.

" که تو هرگز نچشی ثمر حاصل خود از این باغ"

 باغ

************* 

 بهار میرسد اما ز گل نشانش نیست
نسیم رقص گل آویز گل فشانش نیست
دلم به گریه خونین ابر میسوزد
که باغ خنده به گلبرگ ارغوانش نیست
چنین بهشت کلاغان و بلبلان خاموش
بهار نیست به باغی که باغبانش نیست
 چه دل گرفته هوایی چه پا فشرده شبی
که یک ستاره لرزان در آسمانش نیست
کبوتری که در این آسمان گشاید بال
 دگر امید رسیدن به آشیانش نیست
ستاره نیز به تنهاییش گمان نبرد
کسی که همنفسش هست و همزبانش نیست
جهان به جان من آنگونه سرد مهری کرد
که در بهار و خزان کار با جهانش نیست
ز یک ترانه به خود رنگ جاودان نزند
دلی که چون دل من رنج جاودانش نیست

**************

فریدون مشیری
  

Tahirih Jaan;

Thank you for uplifting words.

Ebi Jaan;

Thank you for the poem.

Mr Avaznia:

پیش چشمان ترم کوچ دیگر پیدا ست؛یاد دیگر در راه.

Sorrow not if, in these days and on this earthly plane, things contrary to your wishes have been ordained and manifested by God, for days of blissful joy , of heavenly delight , are assuredly in store for you. Worlds, holy and spiritually glorious, will be unveiled to your eyes.

Most regards,

Tahirih

با سلامی دوباره....

کویر

**********

بارون همیشه نازِ مثِ گلای شبو
آتیش مثِ گیلاسه
 بارون همدم عشقِ
 بارون کویر تشنه
 بارون عشقِ کویرِ
 بارون کویرِ عشقه
 یکی فراقو دیده
 دستاش گلی رو چیده
 هجره کویر کی دیده؟ کویر همیشه داغه
 کویر یه دنیا خاره
 هیچکی توش پا می زاره شماها بگید آره؟ من می بینم دردِشو
 سکوتای سردِشو
 گلای بی رنگشو
 حضورِ کم رنگشو
میگن وقتی می باره از آسمون ستاره
 کویر نه نمی یاره دل نازکی داره
 امشب می خواد بباره یه آسمون ستاره
 امشب باید بباره یه آسمون ستاره
شماها بگید آره، تسلی دل دادن چقدر شادی می آره .