Manoucher Avaznia

مهمان گرانمایه؛

تا قطره ای از این شراب؛ در هم بریزد خواب و تاب؛

تا سرسرای عشق ناب؛ هرگز نه مهمانانه شو 

سپاس

البرز جان؛

البرز در ایرانم رود؛ آرش از آن آنجا دود؛

تا تیر آرش افکنی؛ شیدای آن کاشانه شو

سپاس

هان ای شراب سرخ

هان ای شراب سرخ ناب؛ از روی یارم رخ متاب؛

در سلک درویشان در آ؛ در خانه اش دزدانه شو

سپاس

ابی جان؛

چهری اگر جان می کَنی؛ گر دم ز جانان می زنی؛

پیکار تو پیروز باد؛ از خویش و تن بیگانه شو

گر ققنسی اخگرنگر؛ سیمرغی ار سودا به سر؛

در جستجوی قاف شو؛ ای جان من، افسانه شو

اسقندیار رویین تن است؛ گر رستمت شیراوژن است؛

سهراب یل پیر تو شد؛ در رزم بیباکانه شو

دریا و گردابش ببین؛  یار و می نابش ببین؛

درکش دو سه جامی و پس؛ در موج بیصبرانه شو

سپاس

عارفا! چهری!

عارفا وصفی کنی از شور عشق

در عجب مانم ز پیچ و تاب عشق

هفت شهر عشق را دانی ز بر

ای تو شیدا از فراوانی عشق

ایراندخت عزیز؛

نه درشتیهای ره ازخاطرم روبد ترا

چون که در خار ره و الفاظ زیبا بینمت

سپاس

مهرناز گرامی؛

گرچه ام همراه باشد دیده نا بینا کنون

همره شب می روم تا صبح فردا بینمت 

سپاس

ممنون از توضیحی که دادی، منوچهر جان!

و همونطوری که همه گفتن خوشا بحال شما!

البرز

...

چند بار شعر را خواندم و هر بار بیشتر از قبل لذت بردم ...

این شعر را میشود حتا در دستگاه دشتی خواند و لذت برد ...

واقعا سپاسگزارم و به سلامتی‌ شما لب تر خواهم کرد و شرابی‌ خواهم خورد ...

 یا حق !

منوچهر جان

حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو

و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو

هم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن

وآنگه بیا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو

Ebi aka Haaji

Jaleh said it best!

khosh behaletoon Manoucher jan

What a beautiful poem. 

Thank you

IRANdokht

منوچهر عزیز

قامت افرازی نما بر دشت و بر پهنای کوه

تا میان سنبلستان راست بالا بینمت

با سپاس فراوان دوست عزیز

ژاله جان سلام! 

ژاله جان؛

سپاس از لطف شما

Souri Jaan;

دیجور : تاریکی

دامن دیجور : پهنه ی تاریک 

سپاس

منوچهر عزیز،

ما با کپی‌ کردن حافظ و سعدی و مولانا حال می‌کنیم، شما از حال آنها الهام گرفته و میرین باهاشون حرف میزنید! خوش به حال شما.

در ضمن، من شعر قشنگ قبلی‌ شما را تازه دیدم و یک کامنت در آن نوشتم، لطفا یک نگاهی‌ به آن بیندازید. مرسی‌.

//iranian.com/main/blog/manoucher-avaznia-163#comment-179148

Very beautiful poem

I loved that one Manouchehr jan. Again, one beautiful poem. It is great to wake up in the morning and reading such a great velvety poem!

Thanks for posting this.

PS: What means "Daman dijour" ? 

البرز جان؛

این حالات تحت کنترل من نیست. گاهی در این حالات است که دنیای بیکرانی در چکامه های حافظ یا مولوی می بینم.  در حالیکه در حالات عادی تنها آنها را با آهنگ شعری می خوانم و تلاش می کنم درک معقولی از آنها داشته باشم.  این  شعر در لحظه ای پیش آمد که آرزوی فنا در ذات احدیت و نیل به آرامشی مطلق در من زبانه کشید و حس کردم که خود حجاب خویشم و پرده دار و شحنه نیز؛ و باید گام بر دوش گذارم و زلال سیمابی زایش پرتوی درونی را به تماشا بنشینم. 

دیگر نمی دانم.

سپاس

منوچهر جان، بسیار زیبا و عرفانی!

اگه می‌شه میتونی‌ توضیح بدی که چی‌ شد که این شعر را نوشتی؟

ممنونم،

البرز