Manoucher Avaznia

ای بسا سر را که بر ساحل بکوفت

خشک و تر را پای یکدیگر بسوخت

تا بدان جایی که گوش ما شنید

انقلابی آنچنان چشمی ندید

اتحاد مردمی کانسان بُدی

جانفشانیها که در راهش شدی

اتحاد خلق شهر و دهکده

اتحاد کوچه و دانشکده

از صفوف کارگر تا برزگر

اتحاد حوزوی، اندیشه ور

کودکان، پیران، زنان، مردان گرد

در صف ایمان پی یک راهبرد

تحت نام هو به میدان آمدند

از سَکِستان تا خراسان آمدند

از دل گیلان تا مازندران

تا به کردستان و اندر اصفهان

از لرستان تا به خوزستان گُرد

از قم و تبریز و ری تا شهرکرد

نغمۀ باز آمدن تا خویشتن

می بخواندند بیخود اما خویشتن

نام آزادی برفتی بر زبان

بی محابا بر لب ایرانیان

موج موجِ مردمان از مرد و زن

همزبان در یک کلام و یک سخن

میهن خود عاری از بیگانه گان

بی حضور شاه و بی شهزاده گان

زان خود خواندند در فحوای دین

کو نمودیشان ره و رسمی نوین

زان دگر سو هر کسی زان آش داغ

کاسه ای سی خود همی کردی سراغ

چند روزی در پی روزی که شاه

ترک همی گفتی گه و تخت و کلاه

جنگ خونینی به تهران در گرفت

که پیآمدهاش ایران را گرفت

لشکر شاه شهان درهم شکست

بنیۀ نظمی کهن ازهم گسست

در زمین مستعدّ انقلاب

می رسید چیز نویی هر دم بر آب

خوب و بد با یکدگر در جوش شد

رنگها و مرزها مخدوش شد

در کنار نوگل و انفاس پاک

خارها و سنگها رستی زخاک

ای بسا کسها که خنجر تیز کرد

هر کسی ابزار خود تجویز کرد

ای بسا ناپخته افراد جوان

در درونشان کینه ها بودی نهان

که کنون از مرز مجنون در گذشت

در کلامی حرمت خون را شکست

در پی تحلیلهای بی بها

آتش خشم و جنون کردی رها

در خیال خود جوانان شجاع

در نبردی بی امان با ارتجاع

در تلاش و در تکاپویی بُدند

دائما قربان وهمی می شدند

صحنۀ زورآزمایی عدو

گشته بودی از پس و از رو به رو

صاحب اندیشه های چپ بُدند

یا به پشت آن پنهان می شدند 

در تفکر هر یکی بودی لنین

در سلابت استوار چون استالین

بحثهای داغ می کردند به پا

از همه نوعی بجا و نا به جا

آن صفا و اتحاد، یک گانگی

می بشد تا مرز یک بیگانگی

کس دگر حرف دگر کس ناشنید

حکمها صادر شد از نادید و دید

مرزهای خوب و بد اشکسته شد

عهدها زی نفس قدرت بسته شد 

دوستهای دوش دشمن می شدند

دور از ما گشته و من می شدند

مرزهای تازه می آمد پدید

دشمنی و دوستی گشتی شدید

چند روزی چونکه از بهمن گذشت

گونه ای دیگر بگشتی سرگذشت

هسته های کوچکی با ساز و کار

آمدند در پهنۀ یک کارزار

در شب پنهان و روز آشکار

می نمودند سرشناسان را شکار

ده دوازده از بزرگان و سران

جان بدادند در کف شورشگران

ششم آذر1388

اتاوا