Manoucher Avaznia

چهری جان...

همرهانم همه رفتند سوی رهزن دل

بگشایید رهم تا سوی ایشان بکشم

گر کسی قصه کند بارکشی مجنونی

از درون نعره زند دل که دو چندان بکشم

Ebi aka Haaji

ابی عزیز

زین صدا تنها نه من بیخود شدم

پیرهن درّیده است گل در چمن

ذرّه با ذرّه به رقصند زین ندا

دامن افشان جهان است مرد و زن

پس کجا شد آنکه فرهادی کند؟

شور مجنونی ندارد کوه کن؟

ای خوشا حالات یک شوریده دل

کو نداند گفتن او از خویشتن

ما خموشی را خریداریم لیک

مهرم هر دم آورد اندر سخن 

مانوش چهر...

از تنم جز پیرهن موجود نیست

جان من جانان شد و تن پیرهن

آنچنان بدنام و رسوا گشته‌ام

کز در دیرم براند بر همن

سر عشق از عقل پرسیدن خطاست

روح قدسی را چه داند اهرمن

Ebi aka Haaji

اورنگ عزیز؛

ممنون.

Manouchehr Aziz stay yourself

Ba ejazeh I added to //www.facebook.com/#!/group.php?gid=26255916530

I agree with you a poem cannot be commanded. It is not a question of sensitivity or subject. A Poem should be something spontanouse (if this word has the same meaning in English).

Words should come by their own initialy and a poet is the catalyst who try to give them the best structure and form.

Thanks for sharing

Take care.

Orang

ابی جان درود بر تو؛

گفتم این دل ز چه رو بندی زندان است گفت:

عاشق  دانۀ رویی شد و در دام افتاد

بی گمان جوشش خم باز به آرام آید

همچو از خوشۀ رز باده سرانجام افتاد

جهد کردیم مگر عیب بپوشیم ولیک

طشت رسوایی ما باز از این بام افتاد

میهمان، منزلت

میهمان، منزلت عشق حبیبم داده است

بی سبب نیست که همراه خور زرینم

نه همه راه رفیقانه برایم پاک است

که درین رزم گهی بیژن و گه گرگینم

م

دوباره نویسی شد.

منوچهر جان,با سلام دوباره....

من ز مسجد به خرابات نه خود افتادم

اینم از عهد ازل حاصل فرجام افتاد

چه کند کز پی دوران نرود چون پرگار

هر که در دایره گردش ایام افتاد

Ebi aka Haaji

چهریا

چهریا بلبل شیرین سخن آینه خو

ز شمیم سخنت عطر خوش آید هر سو

باد مشرق به نسیم سخنت می رقصد

به طرب آمده مهمان سر هر برزن و کو

میهمان آمد و

میهمان آمد و چشم و دل ما روشن شد

ای بسا نکتۀ چون مو که عیان می بینم

بلبل

چهریا بلبل شیرین سخن آینه خو

از شمیم سخنت عطر خوش آید هر سو

...

MERCI.         Maziar

آتش وصل اگر

آتش وصل اگر شعله کشد در دل سنگ

یادگاریست ز یک همنفس دیرینم

دست پرهیز بشویم چو رسد طلعت یار

بوالعجب بین که چه سان رخنه کند در دینم

shee-ri deegar

Manuch khan         don't wrie it at request, JUST try one when your minds steers toward those strgggled souls which are the fazandane Iran.      thanks  Maziar

آقای آوازنیا بسیار زیبا میسرائید؛

اگر بنده هم یکمی از آن ذوق خدا دادی شما بهرهمند میبودم، حتما برای جوانان مملکتم که تنها گناهشان فکر آزادشان است و الان زیر تیغ دشمن ایرانزمین به خون و خاک کشیده میشوند؛ گاه و گداری چند بیتی مینوشتم.

گفت میسوزم، چه سازم، چون کنم
چون ز غیرت بو نبردم، این کنم

صبح بخیر منوچهر جان، به آقای ابی فرمودید

به همان مُهر محبت که در آیینۀ توست

ما نگفتیم ببینید چه نیک آیینم.

--------------------------

پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند

تو بزرگی‌ و در آینه کوچک ننمایی

راستی‌، جیره ما فراموش نشود لطفا.

ابی جان؛

به همان مُهر محبت که در آیینۀ توست

ما نگفتیم ببینید چه نیک آیینم.

این دلیری که رود بر قلمم گاه به گاه

قند صافی ست از آن خوش دهن شیرینم.

اگر این سینه نه مجنون زمان است چرا 

هر دم از ماه سخن گوید و از پروینم؟

بشنو ای یار که فرجام کلام آمده است

زشت و زیبای جهان هر چه که هستم اینم.

To Jaleho

In Farsi the expression "magasaanand gerd shirini" applies to the crowd who are like fair-weather friends (Definition: A friend who is only around when they need a favor from you.)...and it is clear that Souri's comment couldn't be compared to this kind of fake attitude. She didn't bah bah and chah chah Manouchehr's poem....Right?  

So, I think you've used a wrong similie!!

Anyway, the other places where you can find an abundance of flies is not very pretty or nice to be used...since it's going to hurt Manouchehr's feelings and I'm sure nobody wants to do so. 

Please,

Let me do what I am good at.

Thanks

Souri jan: Thank you. The

Souri jan: Thank you.

The author is an enigma.

Souri "jaan"

Souri zaahed shod!?

منوچهر عزیز

گر برانی نرود ور برود باز آید

ناگزیر است مگس دکه حلوایی را

Why?

Is your sensitivity so selective?

I am not for the separation of Kurdistan, nor any other part of Iran.
I don't agree with their opinion, but I can't stay silent when the so young people are executed just because they have expressed their political opinion. But I never see you express any feeling in this regard, Manouchehr.

Do you feel sad for them? Are you feeling outraged when you see this injustice ? or it leaves you completely indifferent? I have never seen you say one single word about those young who are killed by the regime.

منوچهر جان,با سلام ....

حالیا مصلحت وقت در آن می‌بینم

که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم

جام می گیرم و از اهل ریا دور شوم

یعنی از اهل جهان پاکدلی بگزینم

جز صراحی و کتابم نبود یار و ندیم

تا حریفان دغا را به جهان کم بینم

سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو

گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم

بس که در خرقه آلوده زدم لاف صلاح

شرمسار از رخ ساقی و می رنگینم

سینه تنگ من و بار غم او هیهات

مرد این بار گران نیست دل مسکینم

من اگر رند خراباتم و گر زاهد شهر

این متاعم که همی‌بینی و کمتر زینم

بنده آصف عهدم دلم از راه مبر

که اگر دم زنم از چرخ بخواهد کینم

بر دلم گرد ستم‌هاست خدایا مپسند

که مکدر شود آیینه مهرآیینم

Ebi aka Haaji

I bet

plenty of people can; but I can not write at request. 

Thanks

Dear Souri,

You made me smile or as Ari says "AKHM"...:-)

Azarin

Can you write a poem about this too?

Manouchehr aziz, does this video give you any feeling to write a poem about that event?

//www.youtube.com/watch?v=l64RcmwQG8E

ژاله گفتیم

ژاله گفتیم درود.

ژاله گفتیم سپاس.

مهربانی کردی.

شاد و خرّم باشی.

آفرین بر قلم زیبای شما منوچهر عزیز!

همیشه زیبا می‌نویسید، این دیگر بسیار عالی‌ بود. دلمون برای شعر‌هاتون تنگ شده بود، مرسی‌.