Manoucher Avaznia

طالع ات فرخنده

طالع ات فرخنده بادا نفس وصلتجوی من

کهربایت آنچه را فرخنده پنداری کند

غم مخور ای یار

غم مخور ای یار غار و همره راه دراز

کان خدای همنشین از ما نگهداری کند

این بیت اشارتی ست به داستان هجرت حضرت رسول و پناه بردن ایشان به همراه ابوبکر در غاری از تعقیب مکیان و فرمودن ایشان ابوبکر را که مهراس که خدا با ماست.

Great poem Mr. Avaznia

I liked your poem very much. thanks for sharing.

آتش آن باشد که

آتش آن باشد که خوش خاموش سوزد در درون

ورنه آه از شعله هر رسوای بازاری کند

باورت ناید که

باورت ناید که در فرهنگ بی پایان مهر

آنکه زخمی می زند هم خود پرستاری کند؟

ای دل شوریده با خود شاد باش از روی صدق

هر ریاگر بی گمان بر خود ستمکاری کند

Very beautiful poem

Manouchehr jon,

That one was splendid. The battle of the heart and the mind, has always been one of the most hard struggles of the human being, maybe the oldest one!

Thanks for this great poem.

Bravo Manochehr jan

Beautiful poem something such as best of Hafez ones.

Thanks

Orang