Manoucher Avaznia

من ز جادوی نگاه تو امیدی دارم

که گشاید گرهی کور ز کنه کارم

با نوازش دل آزردۀ ما شاد کند

مژده ایی ویژه رساند ز لقاء یارم

گرچه در خواب شده بخت من سودپرست

همنشین است کنون ماه پریکردارم

چه غم ار خازن دوران غم ما را نخورد

بلبل باغ بلاغت شده حسرتخوارم

آن کریمی که شد از دست به دوش مه مهر

ارچه خاموش لب است پاس دمش می دارم

حاصل مهر نگاریست که در دفتر شعر

از نوک خامه دوصد گونه گهر می بارم

گر سروشم نرساند مددی از در غیب

چامۀ جادوی چهری شکند بازارم

بیست و هشتم مهرماه 1390

اتاوا