گل رسته در یخ

Manoucher Avaznia
by Manoucher Avaznia
31-Jul-2008
 

ما نمردیم در این خاک و بدیدیم به چشم

شعر نغزی رسته است

در پس دریاها:

پس پیراهن یک طبع لطیف.

 

گلکی کاشته ای

با طراوت، خوش بو،

که به موج و غزل و سبزه و سرو

زینتی یافته است

در میان گِل و یخ

اندرین دشت غریبِ بی مرز.

 

نفسی تازه شدم

از نسیم گل خوشبوی چنین خامۀ گرم.

 

بی گمان لاله تواند رستن

اندرین خاک دل افسردۀ سرد،

اگرش بوده مددکار دمِ

دستهای هنرآمیز گران برزگری.

 

سی و یکم نوامبر 2004

اتاوا


Share/Save/Bookmark

Recently by Manoucher AvazniaCommentsDate
زیر و زبر
6
Nov 11, 2012
مگس
-
Nov 03, 2012
شیرین کار
-
Oct 21, 2012
more from Manoucher Avaznia