Manoucher Avaznia

ابی جان؛

دوباره ما را به فکر واداشتی استاد.  خودت بهتر میدانی.  فکر زیادی در سن و سال من خطرناک است.

 در هر صورت از گزیده هایت بهر میگیرم.

سپاس

شراب سرخ؛

شراب سرخ ما شاداب بهتر

میان دوستان من مانده کهتر 

خدایا قلب تنگش شاد گردان

که ماند رهنمای ما و مهتر

سپاس

Souri Jaan;

You are right.  I was at work until twenty minutes to twelve.  So, I am late to visit.  Happy to see again.

ebi jaan

kheili ghashang bood, thank you.

Malek-ol-Shoa'raa,Manucher aziz !!

اگه یک کمی از ذوق و استعداد شاعری خدا به من داده بود, اونوقت مجبور نبودم برات از حاصل کار دیگران استفاده کنم ! چه میشه کرد, امکانات نبود ....

سرمه ی خورشید 

***********

من مرغ کور جنگل شب بودم
باد غریب ، محرم رازم بود
 چون بار شب به روی پرم می ریخت
 تنها به خواب مرگ ، نیازم بود
هرگز ز لابلای هزاران برگ
بر من نمی شکفت گل خورشید
 هرگز گلابدان بلور ماه
 بر من گلاب نور نمی پاشید
من مرغ کور جنگل شب بودم
برق ستارگان شب از من دور
 در چشم من که پرده ی ظلمت داشت
 فانوس دست رهگذران ، بی نور
 من مرغ کور جنگل شب بودم
در قلب من همیشه زمستان بود
 رنگ خزان و سایه ی تابستان
 در پیش چشم من همه یکسان بود
 می سوختم چو هیزم تر در خویش
 دودم به چشم بی هنرم می رفت
 چون آتش غروب فرو می مرد
تنها ، سرم به زیر پرم می رفت
 یک شب که باد ، سم به زمین می کوفت
و ز یال او شراره فرو می ریخت
 یک شب که از خروش هزاران رعد
گویی که سنگپاره فرو می ریخت
از لابلای توده ی تاریکی
 دستی درون لانه ی من لغزید
 وز لرزه ای که در تن من افتاد
 بنیاد آشیانه ی من لرزید
 یک دم ، فشار گرم سرانگشتش
چون شعله ، بال های مرا سوزاند
تا پنجه اش به روی تنم لغزید
قلب من از تلاش تپیدن ماند
غافل که در سپیده دم این دست
 خورشید بود و گرمی آتش بود
 با سرمه ای دو چشم مرا وا کرد
 این دست را خیال نوازش بود
زان پس . شبان تیره ی بی مهتاب
منقار غم به خک نمالیدم
چون نور آرزو به دلم تابید
در آرزوی صبح ، ننالیدم
این دست گرم ، دست تو بود ای عشق
 دست تو بود و آتش جاویدت
 من مرغ کور جنگل شب بودم
 بینا شدم به سرمه ی خورشدت

**********

...

منوچهر خان.خسته نباشيد.

شرمنده كه از فهم شعر مدرن فروغالنيمائي سخت به دور هستم ولي اين چند خط ،دل فلك زده دور از شميران من را به شادي فشرد.سپاسگذارم.

I like meymoons too !

I always wanted to keep one as a domestic pet at home, but my husband doesn't like it ! He said the monkey does damages everything, from the stairs to the sofa ...and I know he is right ! But still this animal is one of my favourite :D) Maybe that's why in Arabical Persian they called him meymoon (means mobarak) ? I don't know...

Irandokht Jaan;

It is a happy welcoming of the sun which is to brighten the world for me.  In more formal Faarsee the poor animal is referred to as "antar" or "boozeeneh".  Still, that creature, I believe, is among the great blessings of creation.

Thank you for the input.

Souri Jaan;

It was originally conceived for that purpose, though it is not a specific person. Today, yesterday, and tomorrow is not the birthday of any significant person in my household.

sweet and loving

Manoucher jan

I was really feeling good until I read the line:  با فروغ روی میمونت جهان سر می کنم  and that kinda made me cringe... maybe it's me, but "rooyeh meymoon" reminds me of an ugly face even though I know what it means.

The poem sounded more like you're expecting to bring a new baby home. Upbeat and happy. Beautiful!

Thanks

IRANdokht

Bravo !

What a wonderful poem, Manouchehr. I loved it.

Abaan 6, is either today or tomorrow (I'm not sure). Who is this lucky person who merit to get such a beautiful gift for his/her BD ?

Is that your son ?

Congratulation to you for having this great talent. You can say much beautiful words for anybody at any occasion. This is a gift.

Thanks for sharing.