در خلاء نگاه میکنم
خم شده با اضطراب بر این پرتگاه ستم وار
و این سکوت ....
هیچ شانسی برای دوباره یافتن خود در آغوشت
فقدان اشتیاق , فقدان نفس
به ابرها نگاه میکنم
آنجا که هنوز جای پای تو را میبینم
و این چهره ....
گوشهایم در خاطره دارند
زمزمه بوسه های تو که هنوز پرواز میکنند بر فراز امیدهایم
درد را نگاه میکنم
در سقوط به جهنم
با شوق بی خیالی
یک مسافر که به زمین میرسد
از گذشته ، خود رها میکنم
با شکستن این زنجیر زنگ زده
بافته شده از بزدلی و ناتوانی من
اورنگ
Oct 2012
Recently by Orang Gholikhani | Comments | Date |
---|---|---|
هم کوچه | 4 | Nov 25, 2012 |
نوازش پرستو | 2 | Nov 18, 2012 |
نیمکت | 3 | Nov 11, 2012 |
Person | About | Day |
---|---|---|
نسرین ستوده: زندانی روز | Dec 04 | |
Saeed Malekpour: Prisoner of the day | Lawyer says death sentence suspended | Dec 03 |
Majid Tavakoli: Prisoner of the day | Iterview with mother | Dec 02 |
احسان نراقی: جامعه شناس و نویسنده ۱۳۰۵-۱۳۹۱ | Dec 02 | |
Nasrin Sotoudeh: Prisoner of the day | 46 days on hunger strike | Dec 01 |
Nasrin Sotoudeh: Graffiti | In Barcelona | Nov 30 |
گوهر عشقی: مادر ستار بهشتی | Nov 30 | |
Abdollah Momeni: Prisoner of the day | Activist denied leave and family visits for 1.5 years | Nov 30 |
محمد کلالی: یکی از حمله کنندگان به سفارت ایران در برلین | Nov 29 | |
Habibollah Golparipour: Prisoner of the day | Kurdish Activist on Death Row | Nov 28 |
Regard Perdu
by Orang Gholikhani on Thu Oct 25, 2012 02:08 PM PDTRegard Perdu
Je regards dans le videPenché avec angoisse sur cet abime qui m’opprimeEt ce silence ….
Aucune chance de me retrouver dans tes bras
Manque d’envie, Manque de soi
Je regards les nuages,
Et ce visage….Où je vois encore les traces de tes pas
Mes oreilles ont en mémoire
Les murmures de tes baisers qui survolent encore mon espérance.
Je regards la douleur
Orang Oct 2012D'une descente en enfer,
avec la délice insouciante
D'un voyageur qui touche la terre.
Je me libère du passé
En brisant cette chaîne rouillée
Tissée de mes lâchetés et de mes incompétences
Zendanian
by Orang Gholikhani on Thu Oct 25, 2012 01:09 AM PDTThanks for your comment
...
by Zendanian on Wed Oct 24, 2012 04:47 PM PDTپایان شعر مقداری به یاد شاملو انداخت : بخش هفتم از شعر سرود پنجم در "آیدا در آینه":
" اکنون جمجمهات
عُریان
بر همه آن تلاش و
تکاپوی بیحاصل
فیلسوفانه
لبخندی میزند.
به حماقتی خنده میزند که
تو
از وحشتِ مرگ
بدان تن دردادی:
به زیستن
با غُلی بر پای
و
غلادهیی بر گردن."