The people who control the world.

آیا دین خوشبختی به ارمغان میآورد یا ....؟

وقتی به زندگی بسیاری از دوستان و اطرافیان خود دقت میکنم می بینم که بسیاری از آنان بخاطر دین آبا اجدادی خود قربانی شده و زندگی خود را لااقل در این جهان از دست داده اند.

آیا دین های الهی قدرت و توانایی ساختن انسانهایی بهتر را دارند

 یا آنان نیز بصورت اهرامهای فشار و حربه های برنده ای در دسترس شیادان و دغلان قرار میگیرند. اگر به تاریخ نگاه کنیم میبینیم که دین های الهی هم شاید بیشتر دردسر ساز بوده اند تا مشگل گشا؟  جنایات عظیمی که بنام دین انجام شد و پیروان یک دین دین دیگری را نابود کردند و یا زنده زنده در آتش انداختند تا همین کنون که بجرم دین دیگر داشتن و یا در خانواده ای با دین دیگری به دنیا آمده بایست یک زندگی سراسر رنج و عذاب را تحمل کرد و اجازه اعتراض کردن هم نداری زیرا مومنان به یک دین توقع دارند که شهید بشوی و غارت بشوی تا میزان دین داریت هویدا بشود.

هم اکنون هم در مثلا قرن بیست یکم بنام دین غارت میشوی و زندگی ات از هم راحتی پاشیده میشود. تازه اینها برای مومنان کافی نیست آنان کمتر را شهادت را ارج نمی نهند.  ما بایست از بچگی مشگل دین و ناراحتی های آنرا تحمل کنیم تا نوجوانی که دسته بندی میشویم و به نوعی خود  را جدا از مردمی دیگر به دین دیگر میدانیم. تا پیری که بایست هنوز هم با مشگل دین دست پنجه نرم کنیم.

بنام دین گروهی کشته و یا شهید میشوند گروهی از زندگی و کار ساقط میگردند و گروهی خانه و خانواده خود را از کف میدهند و بنام دین توسط دیگران غارت میگردند.  آواره  و  در بدر میشوند و مومنان یک دین همه این  کارهارا خوب و پسندیده می بینند. و مردم را به کشته شدن و کشتن در راه دین ترغیب میکنند.  چه بسا انسانهایی که بنام دین کشته شدند و یا به خاک سیاه نشستند. ولی خوب کسانی هم هستند که از صدقه سر دین به ثروتهای نجومی رسیدند و در خور خواب شهوت غرق گشتند.  خوب برای یک عده ای دین سبب راحتی و آسایش و ثروت و مکنت است و برای دیگران بدبختی  و درد و عذاب هدیه میآورد.  یکی در چهارشنبه پول گم میکند و دیگری پول پیدا مینماید. خوب معلوم است که کسی پول پیدا کرده است خوشحال و آن که پول گم کرده است ناراحت است و آیا جز این می تواند باشد؟