Zorumbaa

اغراق ، گزافه گوی، گنده گوی، یک کلاغ و چل کلاغ کردن از خاصیت ایرانی بودن جدا نیست. ملی‌ گرأی افراطی و تند و تیز هم در همین زمینه است- - هنر نزد ایرانیان است و بس. موضوع در رابطه با وطن پرستی، میهن دوستی، دفاع از مرز و بوم و این چیز ها نیست.موضوع زدن به سیم آخر است . ناسیونالیسم افراطی که این روز ها جنبه های مختلف‌‌ آن را در بعضی‌ از این بلاگ ها متوان دید که دربعضی‌ از موارد از کنترل خارج شده و عملا خاصیت نژاد پرستی و تنفر و خود محوری مستانه پیدا کرده است . احساسات عوام گرأی، و بیگانه ستیزی به صورتی تحریک میشود که برای عوام ضد امریکأی شدن، ضد غربی شدن ، ضد هر چیزی غیر آنچه من هستم شدن، وطن پرستی و ایران دوستی به حساب میاید.

داستان کوتاه مربوط به دوران مصدق و ملی‌ شدن نفت است. یک معلم زبان انگلیسی‌ در دبیرستان های اصفهان به نام آقای ترجمان با ارسال تلگرفی به مصدق میگوید که برای پشتیبانی‌ از ملی‌ شدن نفت از این به بعد انگلیسی‌ درس نخواهد داد! کمونیست ها و مارکسیست های وطنی هم از ملی‌ گرایان افراطی استفاده بردند. شریعتی و پس گرایان دیگری مثل جلال ال احمد از جمله فرصت طلبانی بودند که نظریات و افکار پس افتاده و مسموم خود را با شیرینی ناسیونالیسم افراطی، و آنچه امروز ملی‌ - مذهبی گفته میشود به خورد مردم دادند وجاده صاف کن های شدند که کمک کرد طاعون کشنده ای‌به اسم فتنه ۵۷ گریبان گیر این ملت شود.