آتش عشق مرا آیندگان باور کنید
فرّ زرتشت است، اینک شعله در مجمر کنید

از دل‌ اسطوره‌ها زادید و از بطن شما
بس حماسه زاد خواهد خود اگر سر بَر کنید

منظر این زاد بوم آذین به خون لاله هاست
زود بادا، تا گًل آزادی اش زیور کنید

مهد فرهنگِ حرّیت بوده و دامان مهر
چاره‌ی ناکامی ِ این مام ِ بی‌ مادر کنید

در عطشباران ِ باغ ِ بی‌ شکوه فصل سرد
آرزوی چشمه‌ی خورشید را نوبر کنید

از گلوی سوگوار ِ حجله‌ها شیون بپاست
با صلای شوق و شادی گوش شیطان کر کنید

چرکتابِ پوشش خَس نیست در شأن شما
دختران خاک خاور، برگ گًل در بَر کنید

گر چه اکنون خار ِ خواری تان به سر پیچیده اند
مادران، بادا که فردا تاج گًل بَر سر کنید

شوکران است این می‌ ِ تزویر در جام شما
خون ِ بی‌ غش از خُم خیام در ساغر کنید

گر چه آواز اذان بالفطره آهنگی نکوست
از سر گلدسته گلبانگ ِ انا الحق سر کنید

قصه‌ی تاریخ ما تکرار نهضت هاست؛ هان!
فصل رستاخیز ِ دیگر ثبتِ این دفتر کنید

من نمی گویم که خون با خون بشویید؛ آی، نه‌
دشنه‌ی اندیشه تیز و چاره یی دیگر کنید

کینه بگذارید و دست دوستی‌ آرید پیش
عدل را در دادگاه ِ داوری محور کنید

ما خطا بسیار کردیم از سر ِ نابخردی
ای هشیواران شما، محض خدا کمتر کنید

ما به چشم انداز فردا،چشم بستیم،‌ای دریغ
در سر آغاز عمل اندیشه‌ی آخر کنید

جز وطن خواهی ولی‌ انگیزه یی ما را نبود
قلب هاتان را به جای عقل گر داور کنید

داغ ِ غفلت گر چه ٔبر پیشانی اعمال ماست
عفو ما را زینهمه اهمال ِ شرم آور کنید

*

در عمیق ِ خاک ایران ریشه دارد شعر من
این غزلفریاد ِ میهن دوستی‌ از ٔبر کنید

********

جهانگیر صداقت فر‌