اخیراً که مشتری پرو پا قرص او شده ام؛ کارهایش را مرور میکنم، از تیز بینی و بی پروایی او در بیان معضلات کلیدی غالباً مگوی جامعه ایران درس میگیرم.

این ترانه از اولین کارهای شاهین نجفی در خارج از کشور است که موجب توجه گستردۀ رسانه ها و مردم [1] گردیده.

بیخود نیست متحجّر و ماشاءالله متفکر علیه او شمشیر را از رو بسته اند. دارد از بیخ میزند به ریشه و زیر کاسه کوزۀ خیلی باورهای دست و پا گیر ابلهانه که عین بختک گریبان جامعه ایران و جلو پیشرفت را گرفته و باعث تداوم فرهنگ دیکتاتوری در کانون خانواده و سیستم کشورداری میشود.

دست و دشنه مسلمین "اصلاح طلب" و غیره حاکم بر ایران از او کوتاه باد.

تبریک

متن شعر در اینجا [2].