عصر روز شنبه در سرای داستان بنیاد ادبیات داستانی، سیدعلی موسوی گرمارودی گفته [1]:

" شرم بر خودم می‌کنم اگر در این ماه محرم بر او لعنت نفرستم. لعنت به نویسنده‌ای که «توپ مرواری» را می‌نویسد و در آن سراسر به اهل بیت (ع) توهین می‌کند. اگر ما مسلمانیم و روبه قبله می‌ایستیم و شهادتین می‌گوییم، وظیفه ما است که بگوییم چه انسان‌های بی‌شرفی در روزگار ما در مورد ائمه (ع) قلم زده‌اند که حتی رفتارشان از امویان هم با ائمه (ع) بدتر بود."

ناگفته پیداست که چنین حمله ای جاهلانه به چنان نویسنده آنهم در بنیاد ادبیات داستانی بی پاسخ نخواهد ماند و این هم واکش [2]حاج آقا شاعر به پاسخهایی که گرفته:

" کسانی که به اظهارات من واکنش نشان می‌دهند و به حرف‌های هدایت در این اثر بی‌اعتنا هستند، بالاخره یا مسلمان هستند و یا نیستند. اگر مسلمانند و حرف‌های هدایت درباره امام حسین (ع) را می‌توانند تحمل کنند، من هم توهین‌های آنها را برای اظهاراتم به جان می‌خرم.

شک ندارم که کتاب هدایت (توپ مرواری)، توهین به عاشورا و امام حسین (ع) است، بنابراین هرکه هر چه می‌خواهد بگوید اما من راه خودم را می‌روم و پای اعتقادم ایستاده‌ام.

من با تاج سر بشریت معامله کردم. قسمت این را نداشتم که در دوران حیات امام (ع) زنده باشم و در کربلا در رکابش بجنگم، اما امروز با این روشنگری، در رکابش شمشیر می‌زنم."

به عبارت دیگر؛ حاجی شاعر در "معامله با تاج سر بشریت" با بی شرف خواندن نویسنده پر آوازه ایرانی در سطح جهان، در رکاب امام حسین "شمشیر" میزند.

سعدی:

بزرگش نخوانند اهل خرد

که نام بزرگان به زشتی برد

تبریک