بارها دربارۀ زندانی سیاسی، بانو نسرین ستوده لنگرودی، وکیل حقوق بشر و عضو کانون مدافعان حقوق بشر که به جرم دفاع از موکلین خود از دو سال پیش در اسارتگاه اوین اسیر است مطالبی تقدیم شده؛ آخرین در اینجا [1].

امروز ۴۲ روز است که در اعتراض به قانون شکنی های حضرات، بانو نسرین ستوده در اعتصاب غذا هستند.

در طول ۳۴ سال حاکمیت، نظام نکبت مسلمین "اصلاح طلب" و غیره عملاً و مکرراً ثابت کرده که برای جان انسان، خاصه ایرانی و خصوصاً زنان ایران، کوچکترین ارزشی قائل نیست.

با اینکه اعتصاب غذا کردن حق مُسلم اسرا است، در زمانیکه زنده بودن میتواند به مراتب مثمر ثمرتر باشد، به هدر دادن جان شیرین کاری عبث است.

صدای عدالتخواهی بانو ستوده را آنانی که گوش شنوا دارند در اقصی نقاط جهان شنیده و اکنون زمان خاتمه دادن به انتحار تدریجی است.

باید زنده ماند و حلوای نظام نکبت مسلمین را خورد و آزادی ایران و ایرانی را دید و در باز سازی کشور سهیم شد.

نسرین زنده بمان!

تبریک

پ.ن. ستار بهشتی را از یاد نبرید.