بازی، قمار نیست:
قایق کوچکی است
که جزیره‌وار
بر رودخانة آرام سُر می‌خورد.
قمار،
کشتی گران‌بهایی است
که چوب‌پنبه‌وار
تلاطم توفان را می‌جوید.
در پایان هر سفر دریایی
(اگر بندری باشد!)
بازنده‌ها به میخانه می‌روند
برنده‌ها به کاباره.
اهل بازی
فقط قایق عوض می‌کنند!
یکم بهمن 1386
