اگه چمدونت برای من جا نداره
اگه وقت رفتنت دلم دیگه نا نداره
همون موقع کوچیک میشم قد یه پروانه میشم
حالا هر کجا بری باهات روانه میشم
یه پروانه کوچیک روی شونهات
مثل اینکه دستمو گذااشته باشم تو دستهات
از این شونه به اون شونه پر میکشم برای اینکه وسط راه، به چشمهاتم سر بکشم فکر کنم یه پروانه آبی بشم
که کنار خورشید نگات، مثل آسمون آفتابی بشم
حالا که داری میری…
