شعر چیست و شاعر کیست؟

اقای منوچهر عوض نیا گرامی ،

وقت ان رسیده که از هنر شما قدردانی کنم و بگویم که؛ من یکی از طرفداران کارهای شما هستم و باورهای بزرگان را در اشعار شما میتوانم به درستی ببینم. تک تک اشعار شما را میتوان با معیارهای خاصی که درخور یک هنرمند ادیب است، ارزیابی کرد.

ارسطو ، ابوعلی سینا و خواجه نصیرالدین طوسی؛  شعر را ستین را از دیدگاه اهل منطق، کلام مخیل میدانستند  و از دیدگاه همگان،  سخنی مقفّی و موزون.

Benedetto Croce ،فيلسوف ايتاليايي در مقاله ای در بارهء شعر و فلسفه میگوید؛‌ شعر واقعی ازگونه یی رمانتیسم برخوردار است  و از طبیعت و جهان دلخواهی سخن میگوید که در دسترس ما نیست و تنها در تصور شاعران میتوان به ان دست یافت.

Soren Kierkegaard ، شعر را زبانی الهی میپندارد، ‌که شعر راستین یک الهام اسمانیست،‌ شهابیست که گهگاه در اسمان خیال و عاطفه میدرخشد و انانیکه از این شهاب چراغی می افروزند و ان را در پیکر زبان جان میبخشند، شاعرند.
سرانجام باورهای بزرگان این است که:‌ هر سخن موزونی شعر نیست، چنان که به هر سخن عاطفی نیز به سبب عاطفی بودن ان شعر نمیگویند.

شعر سخن موزونی است که از گره خوردگی عاطفه و خیال برخاسته باشد و در ادمی انفعالی پدید اورد، اندیشه را پرواز دهد، احساس را نوازش کند و نمایندهء شور و حال و گزارنده روح شاعر باشد. چنین شعری، جهان را نه ان چنان که هست،‌ بلکه ان گونه که ادمی میخواهد و مشتاقانه ارزو میکند می نماید.

 اقای Manoucher Avaz Nia  به مفهوم گسترده و وجود ویژگیها یی که برای شعر واقعی برشمرده شده سخن شما حکایت برشاعر بودن شماست.

برایتان ارزوی قلبی سرشار ازطپش های پر نشاط  زندگی دارم.
Life can only be understood backwards; but it must be lived forwards. Soren Kierkegaard …

در اینجا همچنین جای ان دارد که از اقای جاوید تشکر کنم که موجب برقرار کردن این ارتباطات هستند.  شادکام و بر قرار باشید.