دوستان؛ خوش باده نوشید با دم نوروز پاک
چون رسد ایام شادیّ و شود خور تابناک
جامه ها را نو بگردانید؛ به بستان بنگرید
و بینید رستن نرگس ز قلب گرم خاک
اوج پرواز کبوتر را ببینید در هوا
چون که او دیگر نباشد از زمستان بیمناک
دشت گورستان ببینید چون شود سرسبز و سرخ
نوحیاتی چون بروید از دل تنگ مغاک
آب پاکی از پرستشگاه ناهید آورید
پاک و پاکیزه بشویید کینه های هولناک
ای دل دردآشنا؛ با شادمانان شاد زی
از کمین گردش گردون گردنده چه باک
چهری امشب می زند لاف سخن آزاده سر
ای شگفت، ازنکته سنجان نیست او اندیشه ناک؟
بیست و یکم اسفند 1387
اتاوا
