من غربزده نیستم اگر اسمم را بصورت لاتین و با دو حرف بزرگ مینویسم. برای یک شاعر اسمش حالت امضای زیر یک سند را دارد و با این وجود خواننده قبل از خواندن هر شعر باید با مشاهده امضای زیر شعر پی ببرد که چه نوع شاعری و با کدام بینش با او به گفتگو خواهد نشست. در زمان کودکی من در مقابل هر ده هزار اسم محمد و علی و حسین فقط یکنفر اسم کامران را برمیگزید. امروزه حدود نیمی از جمعیت ایران کامران نام دارند! و در این میان دیگر این اسم مناسبی برای امضا در زیر شعر نیست. من بجای عوض کردن اسم خودم تصمیم گرفتم که نحوه نگارش را متفاوت سازم تا بتوانم بهتر و بیشتر با خوانندگان شعرم ارتباط بر قرار نمایم .
شرح زندگی و یا سن من بدرد هیچکس (حتی خودم هم) نمیخورد. شاعری هستم با بیش از 4000 فقره شعر بصورت ترانه رباعی غزل قصیده و صورتی که به آن شعر نو میگویند. هرچند اشعاری در جهت مصور کردن زیبائی ها دارم ولی عمدتا اشعار من زمینه های فلسفی اجتماعی سیاسی و مردمی دارند و مدعی هستم که حرف های بسیارزیادی دارم که می توانیم با همدیگر به زمزمه آنان بنشینیم. من بدنبال خواننده فرهیخته هستم که طبع کنجکاو او هم بدنبال مسائل غامض هستی در غالب شعر باشد. شاید بپرسید که تاکنون کجا بوده ام. . لطفا از قیچی سانسور چه در حکومت قبلی و یا حکومت فعلی غافل نشوید. . من از سانسور متنفر هستم و اینترنت هدیه خداوند به بشر امروز است تا انسان های آزاده آسان تر و سالم تر از همدیگر بیاموزند
آنکه کم و محدود میداند با تصور اینکه دانسته های او جهان شمول و از همه پیشرفته تر است دست به تقدس مابی و سانسور میزند ولی آنکه میداند، میداند که دانائی او در مقابل نادانی هایش به نسبت یک به صد هزار است و بنابر این موی دماغ دیگران نمی شود و سعی میکند با حرکت به سمت جلو حتی گره ای کور از کلافه سر درگم جهان هستی باز کند
در آینده در دریچه گسترده و وزین ایرانین .کام و مدیریت خوشفکر و نوجوی آن بیشتر با هم خواهیم بود
