Last Saturday I attended Homayoun’s concert and I’m still under the charm of that mystical event.
It was heartwarming to see that almost half of the audiance were the young sudent below thirty! Am I dreaming or is that the wonderful performance of Dastan group and Homayoun’s magical voice rejuvenated the “Sonati Music” in the recent history?
There were at least 500 attendant and this is a big success for Montreal, given the classic type of performance which is not among the most favorite of all.
The whole audience were moved by the performance and the last song made many of us crying and singing that beautiful song of Siavash Kasreaa “Vatan” along with Homayoun. The whole audience was standing up…….
I am very proud of him and wish the Persian Sonati music, will have more responsible and devoted artist, like Homaoun and the Dastan group.
وطن! وطن! نظر فکن به من، که من
به هر کجا، غریبوار که زیر آسمان دیگری، غنودهام
همیشه با تو بودهام، همیشه با تو بودهام
اگر که حال پرسیام، تو نیک میشناسیام
من از درون غصهها و قصهها برآمدم
چه غمگنانه سالها که بالها زدم به روی بحر بیکنارهات
که در خروش آمدی به جنب و جوش آمدی
به اوج رفت موجهای تو
که یاد باد اوجهای تو
کنون اگر ز خنجری میان کتف خستهام
اگر که ایستادهام و یا ز پا فتادهام
برای تو، به راه تو شکستهام
سپاه عشق در پی است. شرار و شور کار ساز با وی است.
دریچههای قلب باز کن، سرود شب شکاف آن ز چار سوی این جهان
کنون به گوش میرسد من این سرود ناشنیده را، به خون خود سرودهام
وطن! وطن! تو سبز جاودان بمان که من
پرندهای مهاجرم که از فراز باغ با صفای تو
به دوردست مه گرفته پر گشودهام
سیاوش کسرایی