Normal
0
پیش در آمد
آئین
بیان در آخرین روز از سال 1228 خورشیدی و در زمانی که ایران در اوج ارتجاع مذهبی و
فساد حکومتی به سر میبرد و در زمانی که جهان درالتهاب نقطه عطف قرن 19 بود رخ داد.
این آئین به حقیقت پیوستن عهدی بود که پرودگار عالمیان در دوران اسلام به بشریت
داده بود.
آئین
بیان فصل جدیدی از سلسله ادیان الهی را آغاز میکند که شارع آن پیامبر نامیده
نمیشود بلکه نور خداوندی در جسم انسانی او میتابد و او از جانب خداوند سخن میگوید
و به عبارتی دیگر خداوند از زبان او سخن میگوید.
بشارت های آئین بیان
آئین
بیان بشارت دهنده اجتماعی بر اساس عدالت، آزادی و رعایت حقوق های فردی واجتماعی
میباشد و جایی برای استفاده از مذهب برای آزار خلق خداوند را تحت هیچ شرایطی باقی
نمیگذارد. اصول آئین مقدس اسلام و ادیان الهی پیشین از قبیل جنت، دوزخ، قیامت، جسد،
سؤال در قبر و اصول مهم دیگر که به دلیل عدم درک صحیح به خرافه تبدیل شده بودند
توسط این آئین جدید تفسیر و معنی شده اند.
اوّلین
هجده مؤمنین به آین آئین (یعنی حروفات
حیّ ) مردان و زن عالمی بودند که همگی از
رهبران مذهبی دوران خود محسوب میشدند وهمگی از پاک ترین و شجاع ترین انسانها به
شمار می آمدند که تاریخ بشریت کمتر به خود دیده.
تاریخ 7 سال اوّلیه این آئین خود گواه علم، شجاعت، پاکی و از خود گذشتگی
آنان است. در این هفت سال هزاران تن از پیروان این آئین بدست حکومت ظالم قاجار و
مردمی که از سوی رهبران نادانی که به آنان اعتماد نموده بودند مورد قتل، شکنجه و
آزار قرار گرفتند. در سال هفتم غم انگیز ترین واقعه تاریخ این آئین که شهادت شارع
آن حضرت ربّ اعلی ذات حروف السبعه بود واقع شد.
تکرار تاریخ
ضرباتی
که بر پیکر این آئین وارد می آمد فقط از ناحیه حکومت قاجار نبود، تاریخ عصر اسلام
و اعصار گذشته بار دیگر تکرار شد و با آنکه حضرت نقطه بیان جانشین خود (یعنی یحیی
نوری ملقب به صبح ازل، ثمرة ازلیه، و دیگر القاب) را در الواح متعدد بوضوح کامل با
اسم، مشخص نموده بودند و مأموریت او را به مثال مأموریت خود معرفی کردند و خود را
مثل ایشان و ایشان را مثل خود دانستند با این حال با آنکه زمان ظهور موعود بیان بیان
به صراحت در سال 1511 تا سال 2001 تقویم بیانی معین شده مدعیان متعددی برای موعود
آئین بیان پیدا شدند که همگی از جانب جانشین ایشان دروغگو شناخته شدند.
آخرین
و مهم ترین آنان حسینعلی نوری نا برادری حضرت ثمره بیان بود که خود را بهاء الله
نامید. وی به محض شهادت حضرت نقطه بیان به ظاهر در زیر پرچم خدمت به حضرت ثمره
اظهار بندگی میکرد ولی در نهان بدنبال
تهیه مقدمات از میان برداشتن ایشان بود. این امر از دید علما و رؤسای اهل بیان
مخفی نبود و بارها به او گوش زد شده بود ولی هر بار آن را رد مینمود. تا آنکه در
سال 23 بالأخره ادعایی را که هر چند وقت یکبار آشکار و نهان میکرد علنی نمود و
منجر به تشکیل فرقه بهائیت گردید.
جانشینان
بهاءالله و سران فعلی این فرقه با سازماندهی کامل در طی چند دهه اقدام به تحریف و
تکذیب مقدسات این آئین پرداخته اند.
اهداف جامعه بیانی
جامعه
بیانی در طی این سالها سکوت نموده و آماج تهمت ها، اکاذیب و دروغ پردازی
سران و مورخین بهائیت بوده اند. وقت آن
رسیده تا با آگاهی رسانی به ایرانیان و دیگر مردم جهان از جمله محققین خط بطلان بر
دعاوی و مفتریات بهائیت کشیده و با استفاده از ادّله محکم و اسناد تاریخی علاقه
مندان را با حقانیت ظهور حضرت نقطه اولی و ثمره ازلیه آشنا کنیم.
سران و مورخین بهائیت تاکنون هر آنچه خواستند
بدون تعدیل در مورد تاریخ و مبانی آئین بیان نوشته و انتشار داده اند. تلاش ما در
این است تا تصویر غلطی را که این فرقه با جعل تاریخ و تعبیرات غلط اصول آئین بیان در اذهان
عموم به وجود آورده اند و هدفی جز تامین امیال شخصی خود نداشته اند، را با چشمه حقیقت
پاک نمائیم.
جامعه
بیانی از این طریق اعلان مینماید که زنده هستیم و برای ارتقاء امر بیان می کوشیم.
دیگر در برابر مفتریات و جعلیات این فرقه سکوت ننموده و در جهت آگاهی رسانی در
مورد تاریخ و مبانی آئین بیان تلاش خواهیم کرد و با اتکاء به خداوند و با استناد
به اسناد و کتب مقدسه اکاذیب بهائیت را فاش خواهیم ساخت.
از
عموم علاقمندان خواهش میکنیم تا برای اگاهی بیشتر و آگهی های بعدی به سایت www.bayanic.com
مراجعه فرمایند.
اللهم
صّل علی نقطَة البیان و من آمنّ به
