فرید وحیدی: واقعیتاش این است که در هر دو حوزهای که شما از آن یاد کردید نکات مهمی وجود دارد. نخست اینکه تا حالا هیچ وقت جمهوری اسلامی حاضر نشده به سیم آخر بزند و خروج کامل خود را از “ان پی تی” و از آژانس اعلام کند؛ کاری که مثلاً کره شمالی میکند و در جهت منافع خاص خودش هم پیش میرود. همین نشاندهندهی آن است که میخواهد کماکان پلها را باز نگهدارد و مذاکرات یا راهحلهای دیپلماتیک را پایانیافته تلقی نکند.
از طرفی، به نظر میآید آن حرکتی که در رابطه با ساخت ۱۰ سایت جدید اعلام شده است، همان طور که شما هم گفتید،
بیشتر بلوف سیاسی و واکنشی عصبی نسبت به قطعنامهی شورای حکام است، چون انتظار نداشتند چین و روسیه و حتی کشورهای دیگری که از آنها کمتر انتظار میرفت یا جمهوری اسلامی کمتر انتظار داشت که به این قطعنامه رأی دهند،
چنین اقدامی را انجام بدهند.