نخستين بار گفتش كز كجايي
بگفت از دار ملك آشنايي
بگفت آنجا به صنعت در چه كوشند
بگفت اندوه خرند و جان فروشند
بگفتا عشق ایران بر تو چون است
بگفت از جان شيرينم فرون است
بگفت از دل شدي عاشق بدين سان؟
بگفت از دل تو مي گويي من از جان
بگفتا دل ز مهرش كي كني پاك
بگفت آن گه كه باشم خفته درخاك
بگفتا گر بخواهد هر چه داري
بگفت اين از خدا خواهم به زاري
بگفتا دوستيش از طبع بگذار
بگفت از دوستان نايد چنين كار
بگفت آسوده شو كاين كار خام است
بگفت آسودگي بر من حرام است
بگفت از دل جدا كن عشق ایران
بگفتا چون زيم بي مهر ایران
بگفت از عشق كارت سخت زار است
بگفت از عاشقي خوش تر چه كار است
چو عاجز گشت ملا در جوابش
نيامد بيش پرسيدن صوابش
اصل این شعر از دیوان حکیم نظامی گنجوی – مناظره خسرو با فرهاد است